— sprawy ogólnego kierownictwa w sprawach za granicznych należą do RM. więc uprawnienia prezydenta w tym zakresie są wyjątkami od zasady i zawsze muszą mieć wyraźną podstawę konstytucyjną;
- szczególnie ważne jest postanowienie art. 133 ust. 3 - prezydent w zakresie polityki zagranicznej współdziała z premierem i właściwym ministrem, co nakłada obowiązek dążenia do kompromisów i nie podejmowania działań nie uzgodnionych z premierem i MSZ. ale jednocześnie Konstytucja określa prezydenta jako najwyższego przedstawiciela RP oraz reprezentanta w stosunkach zewnętrznych, powierzając mu zadanie stania na straży suwerenności i integralności terytorialnej państwa:
— kompetencje prezydenta można podzielić na 4 grupy:
* reprezentowanie państwa w stosunkach zagranicznych - składa państwowe wizyty i w kraju przyjmuje delegacje najwyższego szczebla, z czym wiąże się prowadzenie rozmów i negocjacji, podpisywanie deklaracji, komunikatów, apeli —> praktyka bogata, pełna konfliktów i Kwaśniewskiego i Wałęsy z rządem na tym tle.
* podejmowanie decyzji personalnych - mianuje i odwołuje przedstawicieli RP w innycli państwach i org. m. (konieczna kontrasygnata, a w praktyce ważna rola też sejmowej Komisji Spraw Zagraniczny cli), przyjmuje listy uwierzytelniające i akredytujące przedstawicieli dyplomatycznych;
* ratyfikacja i wypowiadanie umów międzynarodowych:
* postanawianie o stanie wojny - kompetencja zastępcza do Sejmu, gdy ten nie może się zebrać na posiedzenie, a spełnione są przesłanki dopuszczające wprowadzenie stanu wojennego (zbrojna napaść na RP lub obowiązek wspólnej obrony wynikający z u.m.) + konieczna kontrasygnata;
- RATYFIKACJA TO OSTATECZNE POTWIERDZENIE W IMIENIU PAŃSTWA U.M. JUŻ ZAWARTEJ PRZEZ RM. STANOWIĄCA KONIECZNY WARUNEK NABRANIA PRZEZ NIE MOCY PRAWNEJ, TRADYCYJNIE NALEŻĄCA DO KOMPETENCJI GŁOWY PAŃSTWA.
* umowy dot. spraw z art. 89 i 90 K. oraz wg uum także inne u.m., które przewidują wymóg ratyfikacji, a szczególne okoliczności to uzasadniają;
* ratyfikacja pozwala na opublikowanie u.m. w Dz.U., staje się częścią krajowego porządku prawnego i można ją bezpośrednio stosować;
* dokonanie ratyfikacji jest prawem, a nie obowiązkiem prezydenta i choć wymaga kontrasygnaty i czasem ustawy parlamentu, to prezydent może odmówić ratyfikacji lub odłożyć ją na wskazany przez siebie termin, może również zwrócić się do TK o kontrolę prewencyjną;
uum — ustawa o umowach międzynarodowych;
SPRAWY OBRONNOŚCI I BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA
— choć sprawy ogólnego kierownictwa i odpowiedzialności za bezpieczeństwo wew. i zew. należą do RM. to Konstytucja przyznaje prezydentowi pozycję najwyższego ZWIERZCHNIKA SlL ZBROJNYCH, ale z zastrzeżeniem, że w czasie pokoju zwierzchnictwo to sprawuje MON, więc funkcja ta ma wymiar symboliczny, choć daje mu prawo do informacji i konsultacji. W tym celu prezydent powołuje Radę Bezpieczeństwa Narodowego (RBN). jako organ doradczy w zakresie bezpieczeństwa wew. i zew.;
- mianuje szefa Sztahu Generalnego oraz dowódców rodzajów sil zbrojnych (+ kontrasygnata);