5964

Ko/nidu idć i doświadczać... to jest największym szczęściem człowieka

Platon

W relacjach interpersonalnych istotną rolę pełni komunikacja, dzięki której możemy przekazywać i otrzymywać informacje w bezpośrednim kontakcie z dnigą osobą.

Termin ten wywodzi się od łacińskiego „communicatio”, czyli łączność, wymiana, rozmowa. Zdaniem Heleny Sęk „jest procesem polegającym na wzajemnej wymianie informacji przez partnerów interakcji”¹. Zbigniew Nęcki pisze, iż „komunikowanie interpersonalne to podejmowana w określonym kontekście wymiana werbalnych, wokalnych i niewerbalnych sygnałów (symboli) w celu osiągnięcia lepszego poziomu współdziałania”^{1 2}.

Możemy powiedzieć, iż komunikacja oznacza pewien proces przekazywania informacji (komunikatów) oraz zdolność do odbioru i rozumienia tego przekazu.

Proces ten może odbywać się w formie werbalnej lub niewerbalnej.

Komunikacja werbalna to przekazywanie informacji za pomocą słów. Istotna role odgrywa tutaj:

-    akcent i modulowanie wypowiadanych treści

-    stopień płynności mowy

-    zawartość wypowiedzi.

Komunikacja niewerbalna to tzw. mowa ciała, czyli:

-    wyraz twarzy - mimika

-    kontakt wzrokowy (najważniejszym przekaźnikiem są tu nasze oczy: kierunek patrzenia, czas patrzenia, częstotliwość spoglądania)

-    gesty i inne ruchy ciała

1

¹ H. Sęk, Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa 1993, PWN

2

Z. Nęcki. Komunikacja międzyludzka. Kraków 19%, s.109. Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu