W teorii prawa rolnego za rodzinną działalność uważa się też działalność nie związaną z ziemią jako środkiem produkcji. Zakresem takiego rozumienia objęta jest sprzedaż roślin i zwierząt uprzednio nabytych.
W prawie polskim nie występuje w sposób wyraźny kategoria przedsiębiorcy rolnego. W ustawie o swobodzie działalności gospodarczej zawarta jest definicja tej działalności. Przepisów tej ustawy nie stosuje się jednak do działalności wytwórczej w rolnictwie.
Działalność wytwórcza w rolnictwie nie jest jednak pozbawiona cech przedsiębiorczości. Dają temu wyraz inne uregulowania prawne jak np. ustawa z dn. 30.03.2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych, która zalicza osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie do kategorii przedsiębiorców. Także ustawa o podatku od towarów i usług z 11.03.2004 jako podatników traktuje podmioty prowadzące działalność gospodarczą, w tym rolników. Także nowy Kodeks Spółek Handlowych przewiduje prowadzenie gospodarstwa rolnego w formie spółki iawnei i komandytowej.
Miejsce prawa rolnego w systemie prawa polskiego.
Gałąź prawa. Teoria nie potrafiła w sposób jednoznaczny ustalić tego miejsca w odniesieniu do innych gałęzi. Wydaje możliwość związku z prawem cywilnym, administracyjnym, gospodarczym itp.
Na gospodarstwo rolne składają się 3 czynniki: ziemia, praca i kapitał. Niektórzy dodają jeszcze czwarty - organizację. Obecnie coraz większy nacisk kładzie się na przedsięwzięcia strukturalne mające na celu rozwój nie tylko samego rolnictwa ale ogólnie wsi. W Polsce w historii było wiele reform rolnych jak uwłaszczenie, osadnictwo na ziemiach zachodnich, kolektywizacja gospodarstw, przymusowe dostawy.
Czynnik kapitałowy - w rolnictwie to uruchamianie różnych kredytów o odpowiednia polityka finansowa.
Podatki to były i są stosowane 3 modele:
1) podatek gruntowy,
2) podatek dochodowy,
3) podatek od wartości dodanej (VAT).
Interwencjonizm w politykę rolną w krajach Unii Europejskiej. Cele.
Popieranie wspólnego rynku, stopniowe ujednolicenie polityki rolnej, harmonijny rozwój rolnictwa, zrównoważona ekspansja, podwyższanie poziomu życia. Traktat Rzymski z 1957 r. i nowelizujący z Mastricht (Holandia z 11.12.1991 r.) Następnie 2.IV.1997 r. Traktat Amsterdamski. Zasadnicze cele w tym traktacie:
S rozszerzenie wspólnego rynku,
S wdrażanie wspólnych polityk i działań,
S popieranie harmonijnego i zrównoważonego rozwoju życia gospodarczego,
S popieranie wysokiego poziomu zatrudnienia, ochrony socjalnej, równość praw kobiet i mężczyzn,
•S poprawa ochrony środowiska,
S poprawa poziomu życia,
S solidarność między państwami Unii.
✓
Przewiduje się w związku z powyższym między innymi:
S zniesienie ograniczenia w obrocie gospodarczym,
S wspólna politykę handlową,