Do 1729 roku brak prasy periodycznej
Wydawane są druki nieregularne, tzw. gazety seryjne - Jan Aleksander Priami:
Wiadomości krajowe: „Awizy”, „Nowiny”, „Wiadomości” + nazwa miasta np. „Gazety z Warszawy”
Wiadomości zagraniczne: „Wiadomości Różne Cudzoziemskie”
1729 rok - przywilej wydawniczy dla pijarów - ks. Jan Naumański:
„Kurier Polski” i „Uprzywilejowane Wiadomości z Cudzych Krajów ”
■ tygodniki o nakładzie około 1000 egzemplarzy
■ oraz czasopisma w języku francuskim i niemieckim
W 1736 roku przywilej wydawniczy na pisma w języku polskim (oraz włoskim i łacińskim) przejmują jezuici - ks. Franciszek Bohomolec, potem ks. Stefan Łuskina „Wiadomości Warszawskie”
1774 „Gazeta Warszawska” red. Ks. S. Łuskina (tytuł przetrwa 150 lat) Publicystyka polityczna Łuskiny - konserwatysty i klerykała:
- Pozytywny stosunek do króla, Katarzyny II,
- Zajadle zwalcza idee i filozofów Oświecenia,
„Gazeta Narodow a i Obca” - nurt odrodzeniowy, patriotyczny i reformatorski, konkurencja dla Łuskiny
- Forma i treść wzorowana na typowych gazetach europejskich Publicystyka polityczna:
- Nakłanianie do reform ustrojowych (konstytucja)
- Sprawozdania z obrad Sejmu Wielkiego
- 4 maja 1791 zamieszczono skrót Konstytucji, a w kolejnych numerach pełny tekst Pisma literackie warszawskich salonów:
„Monitor” 1765-1785 - organ polskiego Oświecenia I. Krasicki, F. Bohomolec
- Inicjuje dyskusje na ważne tematy, Odrzuca kulturę sarmacką
- Propaguje odnowę moralną i polityczną oraz reformy społeczne
„Zabaw y Przyjemne i Pożyteczne” - 1770 - 1777 - A. Naruszewicz