2. Prawo wspólnotowePrawo wspólnotowe to ogół aktów prawnych przyjętych w ramach Wspólnot Europejskich. Dotyczy i obowiązuje w każdym państwie członkowskim na równi z prawem narodowym, a niektóre jego normy mają charakter nadrzędny wobec prawa wewnętrznego. Reguluje całość zasad funkcjonowania Unii Europejskiej i relacji między jej instytucjami, państwami członkowskimi i obywatelami UE. Jest specyficznym w skali światowej, osobnym systemem prawnym. Warto na wstępie zaznaczyć, że to poszczególne Wspólnoty Europejskie (WE, EWWiS, Euratom) mają osobowość prawną, tworzą prawo wspólnotowe i są podmiotem prawnym. Unia Europejska nie ma tych właściwości, nie jest organizacją, a tylko ponad instytucjonalnym mechanizmem integracyjnym, wspólnym pojęciem określającym cały dotychczasowy dorobek integracyjny Europy. Dlatego należy mówić raczej o "prawie wspólnotowym", niż o "prawie Unii Europejskiej". Doktryna prawa wspólnotowego Wyróżni a dwa zasadnicze poglądy na temat charakteru prawa wspólnotowego: 1) Podstawowe stanowisko zakłada, że jest ono suwerennym porządkiem prawnym powstałym na mocy decyzji państw członkowskich, które w traktatach założycielskich stworzyły samodzielną, europejską władzę publiczną posiadającą własne ograny i urzędy. Ku temu stanowisku skłania się praktyka konstytucyjna państw członkowskich oraz orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości WE. Na ten charakter prawny Wspólnot wskazywałaby także ich samodzielność w układach z państwami trzecimi, a także fakt, że prawo wspólnotowe ma zastosowanie bezpośrednio w stosunku do obywateli UE. 2) Drugi pogląd na ten temat zakłada, że prawo wspólnotowe jest specyficznym, lokalnym rodzajem prawa międzynarodowego funkcjonującym na podstawie multilateralnych (wielostronnych) umów międzynarodowych. Zgodnie z pierwszym poglądem czasem stosuje się w określeniu charakteru prawa Wspólnot pojęcia "supranacjonalności". Oznacza to przede wszystkim, że prawo wspólnotowe obsługuje niezależny od państw członkowskich system instytucjonalny i tworzy ponadnarodowy, jednolity porządek prawny, który nieraz ma możliwość ingerencji w system prawny państw narodowych oraz prawo pierwszeństwa przed normami prawnymi poszczególnych państw.Traktat o Unii Europejskiej podkreślił obowiązek zachowania i rozbudowania acquis communautaire (całości dorobku prawnego). W jego skład wchodzą przede wszystkim: postanowienia traktatowe, D
ustawodawstwo wynikające ze stosowania traktatów orzecznictwo TiybunałuO Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, umowy międzynarodowe, deklaracje i rezolucje przyjęte przez organy Wspólnot. Każde państwo przystępujące do UE ma obowiązek akceptacji acquis communautaire. Źródła prawa wspólnotowego Źródła niepisane prawa