6460

konflikty erotyczno - seksualne. Zaczął również w tym czasie tworzyć swoją koncepcję człowieka. Podstawowa część ludzkiego systemu energetycznego została przez niego nazwana „id”. Czerpać miała ona energię z procesów przemiany materii. Część ta jako wewnętrzny świat człowieka, nie mogła mieć kontaktu z obiektywną rzeczywistością. „Przemiana materii i ogół pobudzeń prowadzą do powstania nadmiaru energii, a tym samym do stanu napięcia, szukającego ujścia, zmierzającego do wyładowania się, a przez to do swoistej formy urzeczywistnienia, którą rządzi zasada przyjemności. Rozładowanie napięcia zgodne z tą zasadą dokonuje się albo poprzez czynności odruchowe oparte na wrodzonych mechanizmach, albo poprzez bardziej złożone reakcje psychiczne w postaci wyobrażeń lub halucynacji” . Dmgą częścią ludzkiej psychiki było, wg Freuda, „ego”, odpowiedzialne za myśli, oraz spostrzeganie świata zewnętrznego i samego siebie. Część ta czerpać miała swą energię z „id” i jego celom służyć. „Id utożsamia on z libido, z dążeniem do jakiejś najpierwotniejszej rozkoszy. Gdyby realizacji tego pierwotnego popędu nic nie stało na przeszkodzie, jednostka niszczyłaby wszystko, co nie służyłoby zaspokojeniu. Uniemożliwiłoby to współistnienie, społeczne życie gatunku. Społeczeństwo ogranicza tę realizację, tworząc tym samym w osobniku od najwcześniejszych lat jego życia trzecią warstwę osobowości (...) System nakazów i zakazów wydawanych przez społeczność dorosłych, utrwalonych u dziecka, uwewnętrznionych, staje się jego sumieniem” . Sumienie to nazwane zostało jako „super-ego”. Twórca psychoanalizy bardzo trafnie spostrzegł, że energia psychiczna może przerodzić się w energię Fizyczną, i na odwrót. Najważniejsza była jednak, wg niego, energia libido, która miała motywować ludzkie życie. Wielu naukowców wielokrotnie krytykowało tę teorię, stwierdzając, że ludzkim życiem kierują również inne instynkty, które Freud odrzucił. Twierdził on również, że kultura została stworzona w celu ukierunkowania energii libido i agresji na zastępcze tory, „Wobec pierwotnie wrogiego stosunku ludzi względem siebie istnieje od początku niebezpieczeństwo rozpadu i zagłady życia gatunku. W toku rozwoju gatunek ludzki wykształci jako narzędzie samoobrony przed zagładą - kulturę.” . Ten świat, świat idei i ideału człowieka, miał na celu uregulowanie wzajemnych stosunków między ludźmi.

W swojej książce „Psychopatologia życia codziennego. Marzenia senne”, która jest swoistym zbiorem wykładów akademickich, Freud starał się szczegółowo omówić i poprzeć przykładami kilka zjawisk, takich jak: zapominanie, przejęzyczenia, czynności pomyłkowe, oraz marzenia senne.

Przez zapominanie (tu autor wymienił zapominanie: imion własnych, wyrazów obcych, nazw i szyku wyrazów) uwidacznia się u człowieka bojaźń lub niechęć do przypomnienia sobie pewnych sytuacji, zjawisk lub ludzi. Jest to sprytne posunięcie psychiki ludzkiej w celu uchronienia człowieka przed uczuciem smutku, rozmyślania nad przykrymi zdarzeniami, a