—i miejsce w grupie społecznej, status socjometiyczny ( szkoła)
—i stosunek do rówieśników ( szkoła)
-i akceptacja grupy rówieśniczej ( szkoła)
relacje społeczne z osobami spoza środowiska szkolnego —■ przynależność do subkultur młodzieżowych, sięganie po alkohol i inne środki odurzające -i relacje społeczne w pracy - z pracownikami i przełożonymi 4. płaszczyzna psychologiczna:
-i związki emocjonalne z osobami „kluczowymi” - rodzina, współmałżonek, dzieci własny autoportret cielesny ( występowanie dysmorphobii - urojeń-i zniekształceń ciała: często twarzy lub zapachu; u ludzi młodych - dysmorfobia per se charakteryzująca się przeświadczeniem o własnej brzydocie; akceptacja własnego ciała), seksualny, społeczny, teleologiczny ( przekrój podłużny - rzutowanie się w przyszłość)
-i węzłowe konflikty i sposoby reakcji oraz rozwiązywania owych konfliktów
II. Diagnoza nozologiczna ( przyporządkowująca i fazy) - ustalenie jednostki chorobowej, jej fazy ( pozwalającej określić stopień rozwoju badanych procesów chorobowych) w oparciu o stan obecny jednostki, własny autoportret i diagnozę środowiska jednostki.
III. Diagnoza problemowa - przygotowanie indywidualnego programu terapii:
1. badanie poszczególnych obszarów problemowych:
-i brak zdolności do rozpoznawania i uznawania faktu własnego uzależnienia oraz gotowości do pracy nad samym sobą
—i dezorganizacja własnego „ja” oraz brak oparcia w sobie -i brak zdolności rozumienia siebie oraz innych
-i zaburzenia w kontakcie z otoczeniem społecznym ( dysforia - utrzymująca się drażłiwość w stosunku do osób z otoczenia)
-i uszkodzenie życia emocjonalnego ( występowanie np. obniżonego nastroju, apatii) i