6738

ZajÓcia koóczy zestaw kwiczeli zwanych £#8222; razem£#8221;, w czasie których dochodzi do wspódziaóania pomiędzy uczestnikami grupy:

·    rozwijanie ÓwiadomoÓci ciaóa i przestrzeni :

-poznawanie imion (góoóne przedstawianie sió kolejno uczestników siedzócych £#8222; po turecku£#8221; na obwodzie koóa;

-    poznawanie przestrzeni przemieszczając sió na poóladkach po caóej sali w rónych kierunkach;

-    przemieszczanie po caóej sali w taki sam sposób jak w poprzednim Ówiczeniu w dwójkach (uczestnicy siadajó jeden za drugim – jak na sankach);

-    Ówiczenie relaksujÓce £#8211; leóenie na plecach £#8211; jest to bardzo trudne Ówiczenie, gdyó dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi i opónione w rozwoju majó ogromne trudnoóci z wyciszeniem i relaksem;

-    obroty wokó wóasnej osi (siedzó na podóodze), najpierw w jednó, a potem w drugÓ stronó.

WedÓug W.S. i jej wspópracowników, w pracy z dzieómi upoóledzonymi umysóowo oraz z zaburzeniami emocjonalnymi kontakt wzrokowy jest czósto czynnikiem blokujócym dziaóanie dzieci. Dlatego najpierw naleóy budowaó kontakt przez mowó ciaóa, a dopiero póniej nawiózywaó kontakt wzrokowy:

·    Ówiczenia w parach: uczestnicy siedzó tyóem do siebie, oparci

plecami, zaczynajó tzw. £#8222;poznawanie placÓw£#8221; przez wzajemne pocieranie plecami, przepychanie, sióowanie, pewnym czasie nastópuje zmiana partnera;

·    relaks - siedzó oparci plecami, góowy odchylajÓ do tyóu i

opierajó na ramieniu partnera;

·    Ówiczenia w parach £#8211; jeden uczestnik przyjmuje pozycjó

klóku podpartego, drugi oklepuje mu plecy, klóczócy powtarza w tym czasie swoje imió; po pewnym czasie nastópuje zamiana ról w parach.

Wszystkie te Ówiczenia wykonuje sió najlepiej siedzóc, leÓÓc, bódó klóczóc bezpoórednio na podóodze ze wzglódu na potrzeby edukacyjne. Dzieci opónione w rozwoju majó zÓÓ koordynacjó ruchowó, nie jest to zwiózane z niemoónoóció fizycznó, lecz z ogólnymi zaburzeniami koordynacji. Dzieci te czósto chodzó na sztywnych nogach, jest to efekt zbyt maóej ÓwiadomoÓci posiadania kolan.

W leczeniu zaburzeó koordynacji W.S. zastosowaóa:

·    Ówiczenia indywidualne:

-    ówiczenia kolan £#8211; unoszenie kolan wysoko, raz prawe, raz lewe, jednoczeónie dotykajÓc kolana dóonió,

-    stukanie kolanem o kolano (nogi lekko ugióte, ustawione w ksztaócie litery £#8222; X£#8 221;),

-    klepanie w kolana (oklepywanie dóoómi jednoczeónie oburócz),

-    chód po obwodzie koóa z wysokim podnoszeniem kolan,

-    chód £#8222 ;kaczy£#8 221; £#8211; kolana zÓÓczone, czubki stóp zwrócone do siebie;

·    Ówiczenia w parach:

-    chód po obwodzie koóa w parach £#8211; jeden idzie unoszóc wysoko kolana, drugi idzie £#8222;kaczym chodem£#8221;, po chwili zamiana ról,

-    leóenie na plecach.

·    £#8222;Ówiczenia z...£#8221;:

-    dwójka uczestników siada naprzecivrf<o siebie, trzeci siada w Órodku miódzy nimi, para delikatnie popycha dziecko siedzóce w Órodku, w swoje objócia