6807

2

Wstęp.

Złożoność zagadnienia jakim jest dysleksja sprawia, że sam proces terapeutyczny jest czynnością skomplikowaną. Na temat terapii dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu wypowiadało się już wielu autorów, jak np. : M. Bogdanowicz, B. Sawa, T. Gąskowska, Z. Pietrzak - Stępkowska, J. Markiewicz, M. Meterowa, B. Zakrzewska. Ich poglądy jednak w tym temacie nie są jednolite i zgodne.

Całość oddziaływań terapeutycznych stosowanych wobec dzieci ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu obejmuje się nazwą terapii pedagogicznej. Dawniej używano terminu „reedukcja”. Jednak termin ten nie jest w pełni adekwatny dla określenia pracy z dziećmi dyslektycznymi.

Reedukować - znaczy przywracać utracone umiejętności. Dzieci z dysleksją rozwojową nigdy nie umiały czytać i pisać, dlatego termin oznaczający przywracanie utraconych umiejętności czytania i pisania nie odpowiada określonemu zjawisku.

Stosowany wobec dzieci z dysleksją rozwojową termin „terapia pedagogiczna” oznacza usuwanie, „leczenie” specjalistycznych trudności w czytaniu i pisaniu za pomocą metod pedagogicznych.

Jak pisze T. Gąsowska i Z. Pietrzak - Stępkowska¹: „Zasadniczym celem pracy z dziećmi dyslektycznymi jest umożliwienie im opanowania podstawowych umiejętności czytania i pisania i kontynuowanie nauki w szkole”.

10.1. System pomocy terapeutycznej dla dzieci dyslektycznych w Polsce.

Pięciopoziomowy system pomocy terapeutycznej jest trafny i spójny, jednak nie funkcjonuje najlepiej, m.in. z powodu braku dostępności form pomocy.

Poziom pierwszy jest dla dzieci o niewielkich trudnościach w nauce czytania i pisania.²

1

   T. Gąsowska i Z. Pietrzak - Stępkowska : Praca wyrównawcza z dziećmi mającymi trudności w czytaniu i pisaniu Warszawa. W S i P. s. 8

2

   Por. M. Bogdanowicz : O dysleksji czyli specyficznych nudnościach w czytaniu i pisaniu. Luiblin. Wyd. „Linea".