6926

Gospodarka rynkowa oznacza gospodarkę z zobowiązaniami socjalnymi. Państwo ma gwarantować warunki dla gospodarki rynkowej popierając inicjatywę gospodarczą i przedsiębiorczość oraz dbać o zachowanie własności prywatnej. Państwo ma również obowiązek tworzenia systemu zabezpieczeń socjalnych, sprzyjających czystej grze rynkowej. Państwo zapewnia minimum każdemu obywatelowi. Społeczna gospodarka rynkowa stanowi trzecią drogę dzięki której można uniknąć zarówno błędó i braków niczym nieskrępowanego liberalizmu z jednej strony, z drugiej zaś- sterowanego centralnie socjalizmu. W gospodarce rynkowej zdarza się, że niektórzy obywatele nie będą w stanie nabyć pewnych ważnych dóbr w powodu ich cen lub niedostępności. Z tego powodu państwo musi wpływać w razie potrzeby na dystrybucje określonych dóbr.

Praca jako kategoria polityki społecznej Potrzeba pracy powinna zajmować zasadniczą pozycje w polityce społecznej, roumianej jako działanie, którego celem ma być zaspokojenie ważnych potrzeb ludzi.praca powinna stwarzać warunki rozwoju osobowości każdego człowieka, powinna być decydującym czynnikiem realizowania polityki ekonomicznej.

Społeczne systemy pracy oraz organizacja życia politycznego i społecznego powinny umożliwiać wszystkim członkom społeczeństwa uzyskiwanie pożądanego przez ludzi poczucia przynależności do określonej grupy i uznania w oczach jej członków. Praca jest źródłem powstania polityki społecznej, tak w ujęciu historycznym, jak również oddziałujena rozwój istniejących działów polityki społecznej oraz powstawanie nowych. Praca wymaga dobrego przygotowania ogólnego, zawodowego oraz wysokich kwalifikacji zarówno w momencie podejmowania pracy jak i w czasie jej kontynuowania. Powoduje to, że rozwój gospodarczy ododziałujena politykę oświatową, na kształcenie, a także na kierunki dokształcania.

Aspekty polityczne zatrudnienia sprawna polityka zatrudnienia dzięki odpowiednim środkami metodom przekłada się na wzrost wydajności pracy. Sprawna i kompletna polityka zatrudnienia zajmuje się następującymi zagadnieniami: ustawodawstwo pracy i przepisy regulujące funkcjonowanie rynku pracy,przeciwdziałanie bezrobociu, struktura    zatrudnienia,sterowanie rynkiem pracy, poradnictwo

zawodowe, przekwalifikowanie zawodowe, do narzędzi polityki zatrudnienia, których celem jest umożliwienie i stymulowanie realizacji programu społeczno-gospodarczego należą: wcześniejsze emerytury i urlopy wychowawcze, zasady finansowania wynagrodzeń, pośrednictwo pracy, orientacja i poradnictwo zawodowe, przemieszczenia pracowników, szkolenie i przekwalifikowanie pracowników, system zatrudnienia absolwentów.

Ochrona pracy podstawowym zbiorem przepisów regulujących zagadnienie ochrony pracy jest kodeks pracy, zwany prawem pracy. Reguluje wiele spraw. Do najważniejszych można zaliczyć: wymiar czasu pracy, przepisy o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz obowiązki zakładu pracy w zakresie ochrony zdrowia pracowników. W przepisach prawa pracy określa się też szczególne warunki pracy niektórych grup pracowników np. kobiet, młodocianych. Wzmożona ochrona pracy dotyczy pracowników którzy sa szczególnie podatni na szkodliwe warunki pracy. Z problematyka ochrony pracy wiąże się kwestia czasu wolnego pracownika (urlopy pracownicze, czas poświęcony przez pracownika rodzinie. Ustalany jest maksymalny wymiar czasu pracy (może być skracany, ale nie może być przedłużany)

Aspekty bezrobocia Bezrobocie w ujęciu przedmiotowym oznacza niezrealizowaną podaż pracy, będącą rezultatem między podażą siły roboczej (zasoby pracy) a popytem na pracę (miejsca pracy). W ujęciu podmiotowym odnosi się do społecznych skutków występowania jednostek dotkniętych brakiem pracy, zdolnych do pracy i zgłaszających gotowość do jej podjęcia, wskazuje, ze bezrobocie jest ważna kwestia społeczną. W literaturze przedmiotu wyróżnia się dwie główne formy bezrobocia: 1. b. jawne (rejestrowane, statystycznej 2. b. ukryte (nigdzie nieewidencjonowane). Podstawa określenia bezrobocia i elementem oceny szans różnych kategorii bezrobotnych na rynku pracy jest okres poszukiwania pracy. Wyróżnia się: 1. b. krótkotrwałe (do trzech miesięcy), 2. średniookresowe (do 6 miesięcy), 3. długookresowe (do 12 mieś.) 4. długotrwałe (powyżej roku) 5. chroniczne (powyżej 2 lat).

Konsekwencje bezrobocia należy rozpatrywać w różnych płaszczyznach, wśród których wymienia się: ekonomiczną, społeczną, prawną, polityczną, psychologiczną, zdrowotną, etyczno - moralną i obyczajową. Podstawa działania na rzecz ograniczania bezrobocia i łagodzenia jego skutków, są programy rynku pracy: programy pasywne (zasiłki dla bezrobotnych, zasiłki i świadczenia przedemerytalne), programy aktywne (szkolenia, pożyczki dla bezrobotnych i dla zakładów pracy, prace interwencyjne i roboty publiczne, staże dla absolwentów).

Społeczne problemy rodziny J. piotrkowski klasyfikuje cykl życia rodzinnego na następujące fazy:

2