oraz okresu jego trwania, ewentualnych rat spłaty, itp. Wniosek stanowi podstawę do negocjacji, mających na celu uzgodnienie szczegółowych warunków przyszłej umowy kredytowej. Do wniosku często załączone są plany kredytowanego przedsięwzięcia (bussines plan), ostatnie bilanse, informacja o dotychczas prowadzonej działalności, dokumenty uprawniające do prowadzenia danej działalności, zaświadczenie o opłaceniu podatków, propozycje prawnego zabezpieczenia kredytu, itp .
Wniosek o udzielenie kredytu jest analizowany przez inspektora kredytowego. Zakres badań, rodzaj gromadzonych informacji i stopień szczegółowości analizy zależy od tego, czy wnioskodawcą jest znany, stały klient banku, czy ubiegający się o kredyt po raz pierwszy. Także rodzaj kredytu i jego wysokość wpływa na zakres i szczegółowość analizy.
Na wstępie inspektor kredytowy ocenia czy zapotrzebowanie nie przekracza faktycznych i formalnych możliwości udzielenia kredytu przez bank. Dotyczy to zwłaszcza większych kredytów, ponieważ bank musi dysponować w proponowanym okresie odpowiednimi środkami. Formalne ograniczenia wysokości kredytu wynikają z prawa bankowego, które zabrania bankom zawierania indywidualnej umowy kredytowej na kwotę wyższą od 25% sumy funduszów własnych banku. Łączna suma kredytów oraz innych wierzytelności banku wobec jednego podmiotu gospodarczego, względnie grupy powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie podmiotów, nie może bowiem przekroczyć 25 % funduszów własnych banku. W przypadku większości wniosków kredytowych ich wysokość nie przekracza obowiązujących norm, ale w bankach o niższych funduszach własnych może mieć to znaczenie.
Przy wstępnej ocenie wniosku kredytowego bierze się też pod uwagę cel przyszłego kredytu. Ocena może dotyczyć przewidywanej koniunktury gospodarczej, np. przy inwestowaniu w określoną produkcję, a także preferencji wynikających z polityki kredytowej banku .
Gdy wniosek kredytowy sprosta powyższym wymaganiom, inspektor kredytowy przystępuje do wstępnej oceny kredytobiorcy. Ma to szczególne znaczenie wobec nowych, nie znanych bliżej bankowi, kredytobiorców. Bank zbiera informacje o ich dotychczasowych działalności i wywiązywaniu się ze zobowiązań Finansowych. Zasięga opinii w innych banach, wywiadowniach handlowych i innych dostępnych źródłach. Pozytywna opinia warunkuje przejście do etapu badań szczegółowych, dotyczących efektywności proponowanego przedsięwzięcia. Ich przedmiotem może być na przykład ?business plan? przy krótkoterminowym kredytowaniu bieżącej działalności (eksploatacji) lub projekt inwestycyjny przy kredycie długoterminowym.
Na podstawie dostarczonych przez kredytobiorcę bilansów, rachunków wyników oraz innych sprawozdań inspektor kredytów analizuje bieżącą sytuację finansową i strukturę majątku przyszłego kredytobiorcy i ustala, czy posiada on zdolność kredytową. W praktyce kredytobiorca często dostarcza bankowi dokumenty potwierdzające jego wiarygodność finansową. Należą do nich między innymi zaświadczenia z Urzędu Skarbowego o niezaleganiu ze zobowiązaniami podatkowymi i potwierdzające wynik finansowy. Wniosek kredytowy może zawierać propozycje zabezpieczenia zwrotności kredytów i wówczas załączone są odpowiednie dokumenty, jak wyciąg z ksiąg wieczystych, polisy ubezpieczeniowe, itp.
Pozytywna decyzja zapada, gdy proponowane przedsięwzięcie rokuje uzyskanie zakładanych efektów, a bieżąca i przyszła sytuacja majątkowa kredytobiorcy zapewnia mu bieżącą i przyszłą zdolność kredytową. Równocześnie negocjowane są szczegółowe warunki umowy. Ostateczną decyzję o udzieleniu kredytu podejmuje dyrektor banku lub wyznaczona przez niego osoba. Przedstawiony tok postępowania kończy podpisanie umowy przez kredytobiorcę i osoby reprezentujące bank, które mają prawo zaciągania w jego imieniu zobowiązań