7306

„Stosowane słownictwo, które zostało stworzone, dobrane przez Profesora, wiernie odzwierciedla ideę opracowań angielskich związków tanecznych, które póki co odgrywają znaczącą rolę w rozwoju dzisiejszej dyscypliny tańca towarzyskiego.”² Tak więc zasób leksykalny socjolektu tancerzy tańca towarzyskiego został ustalony już ponad pół wieku temu. Dwa wspomniane wyżej wydarzenia niezwykle istotne dla całego środowiska tanecznego, tak ściśle związane z osobą prof. Wieczystego, o którym mówi się, że ,,(...)to nie tylko nazwisko będące synonimem tańca towarzyskiego w Polsce Ludowej [sytuacja nie uległa zmianie do czasów współczesnych] - to instytucja.”³ nie są jednymi jego działaniami, które przyczyniły się do obrony, utrwalenia i rozwoju tej dziedziny sztuki w naszym kraju oraz wniosły niemało do samego socjolektu, wpłynęły na jego kształt i rozpowszechnienie wśród użytkowników polszczyzny. Bez wątpienia do takich przedsięwzięć należy bowiem zaliczyć obronę tańca towarzyskiego w latach pięćdziesiątych, któremu zarzucano wówczas kosmopolityczność. Ukazujące się na łamach prasy artykuły, samego profesora jak i jego uczniów i współpracowników, w których dowodzono ludowego rodowodu zarówno tańców standardowych jak i latynoamerykańskich zapewne zawierające leksemy socjolektu tancerzy stawały się w ten sposób jawne dla czytelnika, docierając do sporej rzeszy odbiorców. Jednocześnie należy przypuszczać, iż podobny wpływ, czyli wzrost znajomości omawianego w niniejszej pracy socjolektu wśród użytkowników polszczyzny miał program emitowany w latach 60 na antenie Telewizji Krakowskiej. ,,(...)w niewielkim studio Marian Wieczysty i towarzyszące mu pary taneczne dawały pokazowe lekcje tańców parkietowych. Program ten odbierały jeszcze nie miliony, ale już zapewne setki tysięcy telewidzów.”⁴ Nauczanie, choćby jak wspomina w przytoczonym cytacie uczeń i późniejszy współpracownik profesora, Stefan Otwinowski, podstawowych kroków, wiązało się również z przekazywaniem

*’ A. Golonka, Podstawy tańców latynoamerykańskich, zeszyt metodyczny nr.3/2003, Kraków 2003. s.4 ^JM. Wieczysty, Tańczyć może każdy, Kraków 1986, s.336 'M. Wieczysty, Tańczyć może każdy, Kraków 1986, s.7