Dzięki tej metodzie wychowawczej wychowankowie zaczynają poznawać co to znaczy być niezależnym i umacniają się w przekonaniu, że mogą sami zrobić wiele dla siebie i innych ludzi. Nabierają większego zaufania do siebie samych, samodzielnego pokonywania problemów i przeciwności losu oraz tworzenia rzeczy nowych. Sytuacje w których znajdują się wychowankowie mogą dotyczyć przygotowania różnych imprez, wycieczek, zawodów. Często nawet powierzenie dziecku małego zwierzęcia do opieki jest swego rodzaju zadaniem, które uczy go, co to jest opieka, odpowiedzialność za czyjeś życie i jego warunki. Metoda ta więc uczy nie tylko jak skutecznie działać, ale również jak być użytecznym i potrzebnym innym. Czasem zmusza ona do zachowań wręcz prospołecznych w sposób bardzo dyskretny i nie wywołujący żadnych reakcji obronnych. Stosując metodę wychowania u dzieci należy traktować je jako współpartnerów i pomocników w trakcie wykonywania danego działania a nie jako osoby, któiymi można w prosty sposób dowolnie manipulować.
Powierzanie dzieciom konkretnych zadań takich jak np. pomoc przy opiece nad starszą osobą, młodszym rodzeństwem, uczestniczenie w pracacli domowych takich jak np. przygotowywanie posiłków, wynoszenie śmieci, uczy ich jak mają się zachowywać w danych sytuacjach. Uczy ich obowiązkowości, tego, że należy się liczyć ze zdaniem innych, ustępowania i pomagania słabszym czy też dzielenia się z innymi. Szczególnie sprzyjające warunki dla zastosowania metody zadaniowej istnieją w rodzinach wielodzietnych, ponieważ troska o innych wynika z naturalnej sytuacji rodzinnej. W rodzinie znajdują się osoby, które się wzajemnie potrzebują oraz którym trzeba pomóc nie oczekując niczego w zamian. Również w szkole wykorzystuje się metodę zadaniową. Szczególnie ważne jest powierzanie dzieciom zadań związanych z udzielaniem pomocy koleżeńskiej.
Aby metoda zadaniowa odniosła skutek wychowankowie muszą się zaangażować się w wykonanie danego zadania, rozwiązanie sytuacji.Byli przekonani, że to co robią przyniesie pozytywny skutek, wykonali dane zadanie na miarę swoich możliwości, spotykali się z zachętą ze strony opiekunów, oraz mieli satysfakcję z tego. że to co robią przynosi jakieś efekty.
Chodzi tez o to aby podejmowane przez dzieci zadania wynikały rzeczywiście z realnych potrzeb, które odczuwane są w rodzinie, szkole, grupie czy w środowisku lokalnym. Kiedy wychowanek zobowiąże się do wykonania danego zadania rodzice nie powinni wyręczać go w zadaniu . które potrafi wykonać sam. Przerost wymagań stawianych dzieciom jest tak samo szkodliwy jak ich niedosyt. Obecnie zauważa się brak wykonywania przez nich zadań na rzecz innychh ludzi. Podejmowanie tego rodzaju działań mogłoby korzystnie wpływać na ich rozwój społeczny i moralny. Dlatego uważamy, że należy zabiegać o szersze niż dotąd wykorzystanie metody zadaniowej w toku oddziałyv\ań wychowawczych.