7835

Współczesne prądy i kierunki pedagogiczne - Pedagogika Celestyna Freineta - Strona 2 z 3

Nowoczesnej Szkoły - Wychowanie przez pracę i Zarys psychologii stosowanej w wychowaniu. W 1947 roku wznowił przerwaną pracę pedagogiczną.

2. Poglądy pedagogiczne Celestyna Freineta.

Punktem wyjścia w budowaniu własnego stanowiska pedagogicznego była niezgoda na zastaną, martwą duchowo i pełną brutalności szkołę, a także stopniowo pogłębiane i poszerzane eksperymentowanie.

Pedagogika Freineta była pedagogiką zdrowego rozsądku, wychodziła od tego, co jest dane empirycznie/zmysłowo, trzymała się konkretu (brak wielkich uogólnień i abstrakcyjnych konstrukcji). Idee w niej zawarte oscylują wokół koncepcji naturalizmu (zasada indywidualizacji w procesie wychowania) i generalnie Nowego Wychowania. Pedagogika Freineta jest otwarta tzn. każdy „freinetowiec" może z niej korzystać, modyfikować ją (stosownie do miejsca, warunków, możliwości) i ulepszać (nowe pomysły, narzędzia). Pedagogika Celestyna Freineta otwiera szkołę na środowisko społeczne, jest pomostem łączącym to, co zewnętrzne, z tym, co ludzkie i wewnętrzne (potrzeby, ekspresja, wolność).

Osią pedagogiki Freineta jest swobodna ekspresja. Wokół niej zbudował on gamę technik pozwalających na aktywizację całej osobowości wychowanka i wkraczanie w wiele dziedzin twórczości kulturalnej - Freinet kładł nacisk na to, aby ekspresja sztuki dziecięcej była możliwie wszechstronna (ekspresja literacka, muzyczna, plastyczna, teatralna itd.), był to sposób na nudę i rutynę szkoły tradycyjnej.

Techniki Freinęta:

1.    Swobodny tekst (kształcenie przeżyć estetycznych i wyobraźni; praca w grupkach = zaspokajanie potrzeby komunikacji)

2. Korespondencja międzyszkolna i wzajemne odwiedziny (kształcenie postawy solidaryzmu społecznego w duchu równości i miłości bliźniego)

3.    Gazetka i drukarnia szkolna (ukazywały się w niej najlepsze prace uczniów; zawierała trzy ważne elementy: krytykujemy, winszujemy, życzymy sobie)

4.    Fiszki autokreacyjne/samokontrole (kartoniki z zadaniami/testami dla uczniów i odpowiedziami - dziecko samo sprawdza poprawność wykonania ćwiczenia; samokontrola uwalnia od lęku przed nietrafną czy niesprawiedliwą oceną)

5.    Doświadczenie poszukujące (polega na poszukiwaniu informacji w celu rozwiązania konkretnego problemu; sposoby zbierania informacji: wywiady terenowe, wycieczki, krótkie referaty, samodzielnie dobierane lektury itd.)

6. System sprawności (zdobywane przez ucznia wg własnego uznania, aktualnych zainteresowań)

7.    Samorząd uczniowski (uzgadnianie planu zajęć tygodniowych, sąd uczniowski itp.)

Dzięki wprowadzeniu technik szkoła staje się zajmująca, zobowiązująca, twórcza i ciekawa.

Celestyna Freinet podkreślał, iż kształcenie i wychowanie dokonują się przez działanie. Stąd wynika zasada wychowania przez samodzielną pracę, która jest bardzo ważnym elementem koncepcji Freineta, gdyż praca wg niego jest wyróżnikiem ludzkiej egzystencji. Freinet uważał, że bliższa naturze dziecka jest praca indywidualna dokonująca się w obrębie kolektywu i na rzecz wspólnoty w przeciwieństwie do pracy zbiorowej wykonywanej wg jednego narzuconego rytmu i tej samej treści.

ę.e.l.jyy.chflwąnią.:._ii.ni,.a,k.$xPJAl-0.Y.-r-O.z,w3Sj_p.spAojw,pj5_cj_w_p.t?r.s.bj_e._k.PJ-e.k_t,yjwiJ,₁_.ktp_r.e.m..u dziecko służy i z którego usług korzysta/'

3. Recepcja i krytyka stanowiska Celestyna Freineta.

Co stanowi o żywotności pedagogiki Freineta? Co jest szczególnie cenne/ważne?

•    przekonanie Freineta o możliwości zbudowania skutecznej pedagogiki na podstawie doświadczenia

•    ciągle z powodzeniem wykorzystywane techniki

•    świadomość otwartości tej koncepcji (otwartość na rozwijający się podmiot, cywilizację)

•    konkretność, oparcie na doświadczeniu, praktyce

•    nowa forma urzeczywistniania haseł Nowego Wychowania

Co zarzucano Freinetowi?