Istnieje w organizmie białko prekursora beta-amyloidu, kodowane przez gen na 21 chromosomie. Ma 695-770 aminokwasów i jest białkiem błonowym, przy czym krótsza część jest w komórce, a dłuższy 'ogon' wystaje na zewnątrz. Jest ono metabolizowane, na normalnej drodze (alfa-sekretaza, potem gamma-sekretaza) nie powstaje nic szkodliwego, składowa cz. -beta-amyloid po ostatecznym cięciu jest także w kawałkach. Istnieje alternatywny sposób cięcia (beta-sekretaza, gamma-sekretaza), podczas którego jest uwalniana cz. beta-amyloidu (fragment beta-amyloidu jest w Wonie i podczas cięcia jest jakoś z tej Wony uwalniany). Powstałego beta-amyloidu są dwa rodzaje. W większości jest to nieszkodliwa wersja 40-aminokwasowa, ale w <10% powstaje toksyczna wersja 42-aminokwasowa. Zaburza ona mechanizm regulacji Ca2+ w komórkach, uszkadza mitochondria, przez co wydostają się wolne rodniki i niszczą okoliczne białkaylipidy/DNA. To tak tytułem wstępu, teraz mechanizm choroby;
• zmieniony jest 21 cłiromosom (najczęściej delecje) w obszarze kodującym bezpośrednio białko b(beta)-APP (prekursor beta-amyloidu) oraz poza tym obszarem
• zmiany w 21 chromosomie prowadzą do zwiększonej ilości produkcji b-APP, albo produkowane jest uszkodzone białko; obie wersje prowadzą do wzmożenia ww. rozkładu alternatywnego, przez co wzrasta ilość samego beta-amyloidu
b-APP produkuje wiele komórek w organizmie, ale tymi podejrzanymi o uwalnianie głównych ilości beta-amyloidu są kom. we krwi, kom. śródbłonka naczyń, neurony i kom. glejowe
• uwolniony beta-amyloid gromadzi się w różnych obszarach mózgu w postaci tzw. płytek rozproszonych
• pod wpływem lokalnych czynników w niektórych obszarach mózgu (hipokamp, kora mózgu) rozproszone płytki 'dojrzewają' - robią się bardziej włókniste i zbite
• przyłączają się do nich tzw. białka towarzyszące beta-amyloidowi i aktywowane są okoliczne mediatory reakcji zapalnej - głównie astrocyty i kom. mikroglejowe
• beta-amyloid wraz z okolicznym towarzystwem wpływa troficznie, ale i toksycznie na okoliczne neurony - degenerują neuiyty, a także całe komórki; tworzą się skupiska obumarłych neuronów, razem z rdzeniem beta-amyloidowym i białkami towarzyszącymi oraz astrocytami i mikroglejem tworzą dojrzałą 'płytkę starczą'
• zanikają okoliczne synapsy - obniża się poziom neurotransmiterów w korze
• niektóre okoliczne neurony produkują liczne włókienka helikalne białka tau, które tworzą 'sploty neurofibrylame'
• sploty z białka tau przyłączają się do tubuliny tworzącej mikrotubule, będące szkieletem komórki; szkielet komórki ulega zniekształceniu, zaburzone jest jej funkcjonowanie
dodatkowe info:
• istnieje słaba korelacja między ilością płytek starczych, a stopniem otępienia
• jest silna korelacja między ilością splotów neurofibrylamych z białka tau, a st.