8231

-przedmiotowe- szczególny rodzaj pracy (np. kierowców), szczególne zagrożenia w pracy.

•kumulacja sankcji typu cywilnego i admin. W prawie mocy występuję zarówno sankcja odszkodowawcza (np. w razie wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę) jak i sankcja nieważności czynności prawnej w razie niezachowania przewidzianej prawem formy np. nieważność umowy o zakazie konkurencji w razie zawarcia umowy ustnej. Za naruszenie prawa pracy może być również kara grzywny.

•udział związków zawodowych i organizacji pracodawców w procesie stanowienia prawa pracy.

Źródłami prawa pracy są te akty normatywne, które określają prawa i obowiązki pracowników i pracodawców.

W ujęciu art. 9 KP można wśród nich wyodrębnić źródła prawa powszechnie obowiązującego oraz źródła tzw zakładowego prawa pracy.

Źródła prawa powszechnie obowiązującego: (art. 87 ustęp 1 Konst)

•konstytucja

•ustawy

•ratyfikowane umowy międzynarodowe •rozporządzenia.

„Specyficzne" źródła prawa pracy:

•układy zbiorowe pracy (jednozakładowe i zakładowe)

•oparte na ustawie porozumienia zbiorowe np. tzw pakiety socjalne •regulaminy np. regulamin pracy czy wynagrodzenia •statuty np. szkoły wyższej.

Kodeks Pracy dopuszcza na warunkach opisanych w art. 9 możliwość zawieszenia stosowania przepisów prawa pracy, przy czym stosowane porozumienie może dotyczyć źródeł specyficznego prawa pracy.

Porozumienie to może być zawarte maksymalnie na okres 3 lat i podlega przekazaniu właściwemu okręgowemu inspektorowi prawa pracy.

Szczególną rolę w katalogu źródeł prawa odgrywa kodeks pracy. Zgodnie z art. 5 KP, jeżeli stosunek pracy określonej kategorii pracowników regulują przepisy szczególne przepisy KP stosuje się w zakresie nieunormowanymi tymi przepisami.

LEX SPECIALIS DEROGAT LEGI GENERALI

Przepisami szczególnymi w rozumieniu art. 5 są tzw pragmatyki pracownicze czyli akty prawne o randze ustawy np. ustawa z 26 sty 1982 r Karta nauczyciela czy ustawa z 21 list 2008 r o pracownikach samorządowych.