Objawiając swoje imię - JAHWE, objawia swoją wierność, która nie ma ani początku, ani końca. Obejmuje zarówno przeszłość jak i przyszłość. Wobec tajemnicy Boga, człowiek odkrywa swoją małość i grzeszność/’ Ten sam Bóg, Który jest, równocześnie jest Bogiem „bogaty w łaskę i wiemość”(Wj34,6). Izrael w swej łiistorii mógł odryć, że Bóg miał tyiko jeden powód by go wybawić i się mu objawić, była to Jego bezinteresowna Miłość. Święty Jan mówi wprost że to Bóg jest Miłością. By się w pełni objawić ludziom Bóg posłał swego Syna Jezusa Chiystusa.
Zajmiemy się teraz drugim paragrafem Katechizmu Kościoła Katolickiego, który brzmi: Ojciec.
Wiara wszystkich chrześcijan opiera się na Trójcy Świętej. „Całą mocą wierzymy i otwarcie wyznajemy, że jeden tylko jest prawdziwy Bóg, wieczny, nieograniczony, niezmienny, niepojęty, wszechmogący, i niewymowny. Ojciec, i Syn i duch Święty: trzy osoby, ale jedna istota, jedna substancja, czyli natura, całkowicie prosta.”6 W Izraelu Bóg jest nazwany Ojcem, dlatego że stworzył świat, z racji przymierza i daru prawa danego Izraelowi.
Mówiąc o Trójcy Świętej mówimy o Bogu w trzech Osobach: Ojca i Syna i Ducha Świętego. Podstawą wiary jest nakaz Zmartwychwstałego Chrystusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca, i Syna i Ducha Świętego”(Mt 28, 19). Celem ostatecznym całej ekonomii bożej jest wejście stworzeń do doskonałej jedności Trójcy Świętej.7
Osoby Boskie, nierozdzielne w tym, kim są, są także nierozdzielne w tym, co czynią. W jednym działaniu Bożym każda Osoba Boska ukazuje jednak to, co jest Jej własne w Trójcy, przede wszystkim w Boskich posłaniach wcielenia Syna i daru Duchu Świętego.8
By bardziej wyrazić tajemnicę Trójcy posłużę się przykładem jednego ze świętych, który w ten sposób objaśniał tajemnicę Trójcy Świętej:
Możemy sobie wyobrazić tylko pewną jasną ideę, posługując się podobieństwem. Czy nie widziałaś kiedyś, jak piekarz przygotował ciasto, aby potem z niego upiec chleb? I co robi? Ano bierze mąkę, drożdże i wodę. To są trzy różne rzeczy: mąka nie jest drożdżami a ni wodą; drożdże nie są mąką ani wodą; woda nie jest ani mąką ani drożdżami. Piekarz miesza te trzy rzeczy razem i z tych trzech rzeczy, które różnią się jedna od drugiej, kształtuje się jedna rzecz. A więc te trzy różne rzeczy zmieszane i urobione razem dały jedną istotę. (...) Istnieją trzy równe i różne osoby i jest tylko jeden Bóg, a to dlatego, że jest jedna jedyna i tożsama natura Boża.”9
Przejdźmy teraz do ostatnich rozważań a mianowicie do trzeciego paragrafu Katechizmu Kościoła Katolickiego: Wszechmogący.
Jest to jedyny przymiot Boga, który wymienia symbol wiary. Tytuł Wszechmocny - po grecku Pantokrator - oznacza Pana nieba i ziemi, władcę wszystkiego. Boża wszechmoc nie jest jednak samowolna: „ w Bogu moc i istota, wola i rozum, mądrość i sprawiedliwość są tym samym, tak że nic nie może być w mocy Bożej, co nie mogłoby być sprawiedliwej woli Bożej czy w mądrym rozumie.”10
Nazywając Boga „Ojcem” i „Wszechwładnym”, wskazujemy na napięcie między absolutną Miłością i absolutną potęgą, oddaleniem i bliskością, między bytem absolutnym i tym, co najbardziej ludzkie. Słowo „Ojciec” nabiera nowego sensu w Ewangelii, w której ukazuje się tajemnica Trójcy Świętej. Czym naprawdę jest „wszechmoc” Boga, staje się jasne dopiero przy żłóbku i pod krzyżem. Okazuje się, że potęga boga nie opiera się na przemocy, ale na Miłości."
Na zakończenie swojej pracy jako ciekawostkę chcę jeszcze przytoczyć na temat przymiotu Wszecłimoc naukę Kościoła przedsoborowego:
„Bóg jest Wszechmocny, wszystko mogący. Wszystko co jest. Bóg stworzył, dla Niego nie ma możliwości. Ludzie mogą wiele uczynić. Bóg może uczynić wszystko, co tylko zechce. Sam rozum nasz mówi, że tak być musi. Bo gdyby coś było dla Boga niemożliwe, to owa