liniowej wydawanie poleceń wiążących przypadł konkretnemu kierownikowi i tylko on mógł wydać takie polecenie.
Struktury sztabowe (liniowo- funkcjonalne)- zauważa się w nich, że więzi funkcjonalne są nałożone na więzi służbowe co powoduje, że doradcy funkcjonalni występują na różnych szczeblach zarządzania, są podporządkowani bezpośrednio tylko kierownikom którym doradzają (tworzą ich sztab) i doradzają im w procesie podejmowania decyzji ponoszą kierownicy. Specjaliści zajmujący stanowiska sztabowe wspierają kierowników liniowych w procesach analizowania i przygotowywania decyzji, ale ostateczna decyzja podejmowana jest przez kierowników liniowych, którzy ponoszą odpowiedzialność. Stmktury sztabowe różni od struktur funkcjonalnych konsekwenme przestrzegane zasady jednoosobowego kierownictwa i wynikająca, a co za tym idzie większa klarowność w egzekwowaniu odpowiedzialności.
Struktura techniczna- dominują tu więzi techniczne a więzi służbowe i funkcjonalne stanowią ich uzupełnienie. Obowiązujący podział pracy narzuca sposoby przekazywania i ptzetwarzania informacji oraz reguluje strukturę zasileń materialnych rozwiązań organizacyjnych. Zaangażowane kierowników koncentruję się na działanach taktycznych i strategicznych. Charakterystyczną cechą tych struktur jest względiue niska formalizacja rozwiązań oi^anizacyjnych. Struktury zbliżone do technicznych występują najczęściej w firmach o wysokim stopniu mechanizacji, automatyzacji oraz informatyzacji prowadzonej działalności.
Typologia struktur ze względu na dominujące kryteria wyodrębnenia podstawowych układów organizacyjnych instytucji
1. Funkcjonalne- (wynikające z podobieństwa czynności, zadań bądź stosowanych metod pracy)
2. Obiektowe- (wynikające z podobielistwa i specyfiki przedmiotu działalności, którym może być asortyment produkcji bądź usług, grupa wyrobów czy grupa klientów)
3. Przestrzenne, regionalne ( wynikające ze specyfiki usytuowania przestrzennego wyodrębnionych jednostek organizacyjnych)