- instytucje wspólnotowe mogą podejmować tylko takie działania, które są konieczne i niezbędne do osiągnięcia celów zawartych w Traktacie,
- środki zastos. do realizacji danego celu muszą być proporcjonalne do istoty danego celu,
- środki te muszą być:
• odpowiednie (to znaczy takie, dzięki którym da się dany cel osiągnąć),
• konieczne (to znaczy takie, bez których osiągnięcie danego celu nie jest możliwe)
• proporcjonalne sensu stricto (czyli takie, by w jak najmniejszym stopniu stanowiły przeszkodę w wykonywaniu innych celów).
Praktycznym przejawem przestrzegania tej zasady przez instynicje wspólnotowe jest zobowiązanie ich do podawania informacji (w uzasadnieniach do proponowanych aktów prawnych) na temat spełniania wymogów wynikających z zasady proporcjonalności.
Trybunał Sprawiedliwośri Unii Europejskiej - instytucja sądownicza Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, z siedziba w Luksembiugu. Składa się z trzech organów sądowniczych: fiybnnaln .Sprawędjiwróg Sądu i Sądu do spraw Służby PnblkZlig Trybunał działa na mocy Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Traktaty te konstytuują także istnienie dwóch jego organów sądowniczych: Trybunału Sprawiedliwości i Sądu. Artykuł 19. ust 1 TUE oraz artykuł 257. TFUE pozwalają na tworzenie w jego ramach sadów wyspecjalizowanych. Sądy takie tworzone są przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej stanowiące zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą. Obecnie jedynym istniejącym sądem wyspecjalizowanym jest Sąd do spraw Służby Publicznej.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej:
• kontroluje legalność aktów prawnych Unii Europejskiej
• czuwa nad poszanowaniem przez państwa członkowskie obowiązków wynikających z traktatów
• dokonuje obowiązującej wykładni prawa Unii Europejskiej na wniosek sądów krajowych
1. Swobodą przepływu osób
- najważniejsza swoboda, bo warunkuje korzystanie z innych swobód
- zeodnie z an21 TFUE każdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego przemieszczania się i przeoywania na terytorium Państwa Członkowskich
Obywatelem Unii jest każda osoba mająca przynależność Państwa Członkowskiego. Obywatelstwo Unii ma cliarakter dodatkowy w stosunku do obywatelstwa krajowego, nie zastępuje go jednak.
W przypadku osób prawnych i ułomnych konieczne jest posiadanie statusu unijnego podmiotu gospoda n z ego.
Osiedlenie:
- pobyt do 3 m-cy nie wymaga zgłoszenia, powyżej 3 m-cy jest to pobyt długotrwały, osoby przemieszczające się w celach ekonomicznych są obowiązane do rejestracji, natomiast w innych celach - wykazanie się minimalnymi środkami utrzymania oraz wylegitymowanie się posiadaniem ubezpieczenia zdrowotnego - obowiązek rejestracji
- prawo osiedlenia przysługuje członkom rodzin - prawo wtórne (zależne od prawa osiedlającego się pierwomie); nie wymaga się obywatelstwa UE przy pobycie od 3 m-cy do 5 lat
- po 5 latach można ubiegać się o praw-o stałego pobytu Ograniczenia:
- ochrona porządku i bezpieczeństwa publicznego (wydalenie przestępców, terrorystów)
- ochrona zdrowia publicznego (nie wpuszczanie osób, których choroba mogłaby zagrażać zdrowiu w codziennych kontaktach)
Kontrola stosowania ograniczeń - zasada proporcjonalności - weryfikowanie środków krajowych pod względem odpowiedniości, konieczności i dotkliwości, proporcji do celu
2. Swoboda przepływu pracowników
- swobodny przepływ pracowników polega na zakazie dyskiyminacji (zasada niedyskryminacji) ze względu na przynależność państwowa. Zakazuje się dyskryminacji bezpośredniej (państwo wyraźnie różnicuje traktowanie) i pośredniej (działanie któiym oficjalnie nie różnicuje się z innego powodu, ale efekt uderza w cudzoziemców). Cudzoziemiec musi mieć równouprawnienie w stosunku do miejscowych obywateli.
- Ograniczenia:
- prawo do rezerwowania stanowisk władzy publicznej dla własnych obywateli
- ze względu na porządek publiczny, bezpieczeństwo publiczne i zdrowie publiczne(ograniczenia te nie mogą mieć jednak charakteru ekonomicznego)
- występują okresy przejściowe przewidziane w traktatach okresowych