9705

Z zasad wynikają konsekwencje materialne, proceduralne i protokolarne.

Z równości państw wynika ich immunitet jurysdykcyjny - żadne państwo nie może sądzić innego państwa.

Rodzaje państw:

-    państwa złożone - to w niektórych państwach związkowych (RFN, Szwajcaria); ich części mają ograniczone prawa, dotyczą one spraw drugorzędnych;

-    państwa jednolite - jako jednolity podmiot prawa międzynarodowego, reprezentowane przez jeden centralny rząd, zaciąga zobowiązania w imieniu całego państwa.

Istnienie państwa nie zależy od uznania go przez inne pa listwo i z tego względu, państwo, które nie zostało uznane także podlega normom prawa międzynarodowego; nie można traktować jego terytorium jako ziemi niczyjej. W płaszczyźnie wewnętrznej uznanie państwa zostało zastrzeżone dla kompetencji rządu, oznacza to, że władze sądowe muszą akceptować decyzję władzy wykonawczej. Sądy nie mogą uznać jakiegoś państwa lub rządu, mogą jedynie przejąć lub wcielić w życie prawne następstwa wynikające z politycznej decyzji władzy wykonawczej - w tym zakresie uznanie ma charakter konstytutywny ponieważ sam akt uznaniowy ma prawne konsekwencje.

Grupy ludzkie przez uznanie stają się podmiotami. Forma uznania może być wyraźna bądź dorozumiana.

Uznąjjk może być:

-    in iure - ma charakter ostateczny;

-    de facto - kiedy podmiot dokonujący uznania jest pewny, że podmiot spełnił wszystkie warunki.

Odpowiedzialność podmiotów na arenie międzynarodowej bierze się z przyjętych przez państwa zobowiązań, w pewnych okolicznościach podmiotem odpowiedzialnym może stać się jednostka. W razie naruszenia praw cudzoziemców państwo występuje z roszczeniem, można to uczynić tylko wtedy kiedy jednostka wyczerpała wszystkie inne elementy gwarantowane jej przez prawo wewnętrzne. Państwo nie występuje w imieniu obywatela, ale w skutek naruszenia jego własnych praw suwerennych wynikających ze stosunku państwo-obywatel. Reprezentuje przysługujące mu własne prawo abv jego obywatel był traktowany zgodnie ze standardami przyjętymi w prawie zwyczajowym lub traktatowym.

TERYTORIUM PAŃSTWOWE

—    4 rodzaje terytoriów:

*    podległe suwerenności poszczególnych państw;

*    zależne, które nie podlegają suwerenności żadnego państwa, lecz za ich stosunki międzynarodowe odpowiedzialność ponoszą inne państwa, ewentualnie organizacje międzynarodowe;

*    nie podlegające suwerenności żadnego państwa, lecz dostępne dla wszystkich państw w celu ich działalności w zakresie określonym przez umowy międzynarodowe i prawo zwyczajowe;

*    niczyje, które mogą być poddane suwerenności jakiegoś państwa;

—    terytorium państwowe - przestrzeń, na którą rozciąga się władza suwerenna

(zwierzchnictwo terytorialne) określonego państwa;

—    to przestrzeń trójwymiarowa, na którą rozciąga się suwerenność państwa, a w jej

skład wchodzą:

*    obszar lądowy (terytorium lądowe) -* jest najważniejszą częścią terytorium i zalicza się do niego też wyspy i wody śródlądowe. Może być jednolite lub rozczłonkowane (obejmujące np. wyspy, enklawy);

— kolonie (tzw. terytoria zamorskie) — uważane były za terytorium państwa, ale (>1 x‘( i ii (* /.godnie z deklaracją zasad p.111. (lot, przyjaznych stosunków i

współdziałaiiia_państw .z&odtiie ..z_Kartą NZ terytorium kolonii/obszaru

niesamodzielnego stanowi obszar odrębny i rożny od terytorium państwa nim administrującego, istniejący do czasu, aż lud tego obszaru wykona swoje prawo do samostanowienia zgodnie z Kartą;

*    obszar morski (morskie wody przybrzeżne) — władza suwerenna państw mających dostęp do morza rozciąga się też na nie, a dzielą się one na morskie wody wewnętrzne i morze terytorialne, w państwach archipelagowych także wody położone między