100108

Przykłady połączeń warsztatowych elementów zginanych.

-Styki warsztatowe są konieczne ze względu na ograniczone długości handlowe kształtowników i mogą być umieszczone w różnych miejscach belki, określanych ze względów konstrukcyjnych.

-Styki warsztatowe blachownicpasów i środnika wykonuje się jako prostopadłe do osi blachownicy, mogą być w jednej płaszczyźnie lub wzajemnie przesunięte.-Nie należy stosować styków ukośnych pasów i środników belek. -Można przy obciążeniach statycznych me sprawdzać naprężeń w spoinachczołowych styku środnika. -W przypadku stosowania nakładek wzmacniających styki pasów lub środnika (rysunki b), c), j), spoinę czołową należy zeszlifować i dopiero nałożyć nakładkę. Przekrój nakładek określa się z zależności: Af> 0,2Af +2t“,gdzie:Af. tf - odpowiednio przekrój i grubość pasa.-Kształt nakładek wzmacniających należy tak projektować, aby nie byłokoncentracji naprężeń. -Ponadto przy mocowaniu nakładek me należy stosować spoin pachwinowychprostopadłych do podłużnej osi pasa, zwłaszcza rozciąganego.

Rysunek: styki warsztatowe blachownie: a.g.h,i- styki prawidłowe; b,c,j- styki nie zalecane; d.e,f,k,k- styki nieprawidłowe, me stosowanekonstrukcyjnie w celu właściwego ustawienia elementów łączonych i dopiero wykonuje się spoiny montażowe. -Śruby montażowe na rys. d) po spawaniu należy usunąć, a otwory zaspawać. -W styku jak na rysunku e) można wykonać spoiny pachwinowe na całymobwodzie przekładek i śruby również usunąć. -Na rysunkach f) i g) pokazano styk montażowy blachownicy na śruby zgrubne, średnio