100139

powszeclmie dostępnych programów). Wyznaczone w ten sposób momenty zginające są (w krytycznych przekrojach) powiększone (w porównaniu z obliczonymi według teorii I - rzędu) o momenty wywołane przemieszczeniami konstrukcji.

Oczywiście wiarygodność takiego rozwiązania zależy od trafnego aproksymowania sztywności elementów. Stosując analizę nieliniową całego ustroju imika się problemu wyznaczania długości obliczeniowych elementów ściskanych, który występuje w metodach polegających na analizie elementów wydzielonych.

Norma zawiera wskazówki (w piurkcie dotyczącym metody nominalnej sztywności) pozwalające na obliczenie sztywności elementów ściskanych w stanie granicznym tzn. pod obciążeniem, które jest bardzo bliskie obciążeniu granicznemu. Taką sztywność należy przyporządkować elementowi, który pierwszy ulegnie zniszczeniu przy rozpatrywanym obciążeniu. Zwykle innym elementom też przyporządkowuje się ich sztywności graniczne, chociaż takie założenie można by w niektórych przypadkach zakwestionować. Można by ewentualnie zastosować wskazówki zawarte w Załączniku II do Eurokodu.