Trybuna Ludu - gazeta codzienna wydawana w PRL. o jednym z największych nakładów w Polsce - ok. I 300 000 cgz. ok. roku 1980 (większy nakład miała tylko Trybuna Robotnicza, wychodząca na Górnym Śląsku). Powstała z połączenia dwóch gazet: "Głosu Ludu", organu PPR oraz Robotnika, organu PPS. Zaczęto ją wydawać w 1948 r., jako oficjalny organ KC PZPR, a jej pierwszy numer ukazał się 16 grudnia w czasie kongresu zjednoczeniowiego PPS i PPR, w wyniku którego powstała Polska Zjednoczona Partia Robotnicza W latach 70.-80. XX wieku osiągała nakład do 1,2 min egzemplarzy. Gazeta była w pełni podporządkowana PZPR. Traktowała kolejnych I sekretarzy PZPR całkowicie bezkrytycznie i była glówrną tubą propagandy partii (jej znaczenie spadło nieznacznie od lat 70. XX wieku kiedy to główną rolę
propagandy PRL przejęła telewizja). Do zadań "Trybuny Ludu" należało:
• prezentowanie stanowiska PZPR wobec wydarzeń w kraju i sytuacji między narodowej.
• publikacja materiałów partyjnych i przemówień,
• wspieranie działań PZPR w sprawach gospodarczych (np. Plan 6-letni. kolektywizacja wsi).
• inicjowanie kampanii skierowanych przeciwko wrogom ludu czyli Kościołowi katolickiemu, imperializmowi, reakcji i wrogowi klasowemu,
• informowanie o zmianach personalnych w partii oraz komentowanie jej polityki.
Redaktorzy naczelni:
• Leon Kasrnan - 1948-1953
• Władysław Matwin - 1953-1957 (z krótką przerwą w 1956, w tym czasie: Roman Werfel, Jerzy Morawski, W.Titkow)
• Leon Kasrnan - 1957-1967
• Stanisław' Mojkowski - 1967-1972
• Józef Barecki - 1972-1980
• Wiesław Bek - 1980-1985
• Jerzy Majka - 1985-1990
"Trybuna Ludu" patronowała od 1948 r. wraz z czechosłowacką Rude Pravo i enerdowską NeuesDeutschland kolarskiemu Wyścigowi Pokoju. W Warszawie od 1972 roku organizowała z ogromnym rozmąciłem doroczne "Święto Trybuny Ludu". W czasie ostatniego zjazdu PZPR gazeta doraźnie zmieniła tytuł na "Trybuna Kongresowa", jej redaktorem naczelnym zaś został Marek Siwiec. Po przemianach demokratycznych w Polsce (1989) i likw idacji PZPR gazetę w roku 1990 oficjalnie zlikwidowano. Jednocześnie zaczęła się ukazywać Trybuna, która nie jest formalnie organem żadnej partii (wydawana przez prywatną spółkę AdNovum) i uchodzi za nieoficjalny dziennik polskiej lewicy postkomunistycznej.