100642

Wiesław Władyka w książce „Polityka i jej ludzie" opisuje, jak redakcja i jej poszczególni dziennikarze wspierali konkretne opcje polityczne, czy konkretne decyzje aktualnej władzy. Nie chodzi tu wcale tylko o czasy PRL i popieranie byłego redaktora naczelnego, Mieczysława F. Rakowskiego, kiedy został ministrem, premierem, a następnie I sekretarzem PZPR. Władyka opisuje, jak „Polityka” po rewitalizacji redakcji i zrefowaniu żagli na nowe wiatry polityczne, zaczęła popierać polskie przemiany, z reformami Leszka Balcerowicza na czele.

Przez funkcje polityczne prasy należy rozumieć wszelkie działania mediów w obszarze systemu politycznego, przy czym ten ostatni jest traktowany jako część systemu społecznego, zakłada się demokratyczne zasady organizacji systemu politycznego, jego pluralizm oraz działanie w

ramach konstytucyjnych norm prawnych. Centralną funkcją mediów w obszarze politycznym jest kształtowanie opinii publicznej, która jest pewną przestr zenią psychiczno-duchową o różnych możliwościach uzewnętrzniania się. Dzisiaj opinia publiczna nie jest już tylko zbiorem poglądów jednostek, lecz w istocie zbiorem informacji rozpowszechnianych przez media, informacji dotyczących najczęściej spraw publicznych. Drugą funkcją polityczną mediów jest funkcja artvkulacvina polegająca na wyrażaniu różnorodnych i rozproszonych interesów oraz ich przekazywaniu opinii publicznej i rządzącym. W ten sposób media próbują odzwierciedlać „glos ludu dziennikarzy jest pośrednictwo i tłumaczenie zjawisk i procesów, w demokracji”, wielość poglądów i opinii, a zadaniemdziennikarzy jest pośrednictwo i tłumaczenie zjawisk i procesów.