Kosmiczna harmonia: Bóg, człowiek i przyroda znajdują się w porządku, jedni ontologicznej.
W jednej z wizji Hildegarda postrzega człowieka wewnątrz Boga. Całkowite zjednoczenie z Bogiem -panenteizm - wszystko w Bogu! (nie panteizm gdzie Bóg = przyroda)
Kolejna wizja: zło - występek lucyfera, wyrzucony z hierarchii niebieskiej. Powrót do Boga, do doskonałości. Z
cech, które mogą przyczynić się do zwycięstwa dobra : pokora i miłość - gwarant dobra. Pokora -dusza,
miłość - ciało. Nie można ich rozdzielać, zawsze działają razem.
Wzajemne przenikanie się pierwiastka żeńskiego i męskiego już w Bogu. Pełna realizacja człowieka tylko w
związku z ludźmi i otoczeniem.
Opisy, wizje Hildegardy mają wysoce intelektualny charakter, powstają na jawie, w pełni świadomie, trzeźwość,
jasność ducha. Podczas wizji cielesne zmysły funkcjonowały normalnie, nie przerywała swoich zajęć.
Zajmowała się przyrodoznawstwem, ozdabiała pisma własnymi rysunkami, ilustracjami, włączała się w
dyskusje polityczne np. na temat schizmy. Była cenionym ekspertem od społecznych problemów.
Hildegarda była też kompozytorką. Muzyka - medium, przez które wyrażała swoje mistyczne przeżycie.
G9 Elżbieta z Schónau (11291164)
Przeżyciowa mistyka, jej przeżycia przyjmowały formę ekstazy itp. Pełne bólu, krzyku itd.. Po wizjach je
spisywała. W trakcie wizji przenosiła się w miejsca opisywane w Biblii, przeżywała historie biblijne. Jej wizje
zbiegały się z kalendarzem liturgicznym. Spisała je w „Wisiones"
0 Mechtylda z Magdeburga (1210- ok.1281)
Wizje spisywała w sposób nieuporządkowany, na kartkach. Nie znała łaciny, pisała w staroniemieckim.
„Spływająca światłość Boga" - zbiór, mało spójny, wizyjny. Pisała morały, aforyzmy, modlitwy, hymny na
zmianę prozą i poezją. Myśl przewodnia: partnerstwo duszy ludzkiej z Bogiem. Opisywała duszę ludzką, która