Systemy stabilizowania cen surowców:
System taki mógłby pomóc ustabilizować wpływy eksportowe krajów, których gospodarka jest silnie uzależniona od eksportu konkretnego surowca. Można tworzyć zapasy buforowe, czyli dokonywać interwencyjnych zakupów surowca przy niskiej jego cenie, a sprzedawać przy wysokiej. Politykę z ograniczeniem sprzedaży z kolei stosuje OPEC. Nie mają oni magazynów, lecz uzgadniają ze sobą ile ropy pozostawią pod ziemią. Dzięki temu ograniczają spadek cen regulując podaż. KSR próbowały też stabilizowania cen kakao i kawy i tak np. w Brazylii państwo wykupywało nadwyżki kawy . a następnie ją spalało.
36.4 Rozwój przez uprzemysłowienie
\Mele krajów doszło do wniosku, że kluczem do rozwoju nie jest specjalizacja, lecz rozwój przemysłu przetwórczego./
Formy rozwoju przemysłu:
Substytucja importu: niektóre KSR. aby ustrzec się spadku dochodów z eksportu postanowiły już nigdy w zbyt dużym stopniu nie uzależniać się od gospodarki światowej. Strategia substytucji importu polega na zastąpieniu importu produkcją krajową pod osłoną wysokich ceł. lub ograniczeń ilościowych. Prowadzi to do spadku obrotów handlu światowego. Polityka taka może spowodować marnotrawstwo i okazać się ślepym zaułkiem będąc kosztowną, gdyż substytucja zużywa więcej zasobów i wytwarza je po większych kosztach. Kraj może specjalizować się w dziedzinach dla siebie niekorzystnych. Plusem jest to, że ochrona celna może pomóc w rozwoju nowym gałęziom gospodarki.
Eksport towarów przetworzonych: zamiast odwracać się od świata niektórzy obracają te kontakty na swoją korzyść jak choćby Tajwan. Korea płd., Meksyk, itp.
Nowy protekcjonizm: kraje wysoko rozwinięte powinny dokonać przesunięcia czynników wytwórczych do gałęzi, gdzie mają przewagę komparatywną np. biotechnologia czy telekomunikacja, wykorzystując wiedzę i fachowców, w których obfitują.
36.5 Rozwój oparty na wykorzystaniu kredytów
Trzeci szlak wiedzie przez zaciąganie pożyczek za granicą Międzynarodowy kryzys zadłużenia:
Wiatach 80 zadłużenie KSR gwałtownie wzrastało. Zadłużenie dolega tylko wtedy, jeśli realna stopa procentowa jest dodatnia. Tylko wówczas na spłatę poświęcone są realne zasoby. 80 lata to jedyny okres po II wojnie, gdy realne stopy były znacznie wyższe od zera. Można stwierdzić, że właściwą miarą zdolności płatniczych kraju nie jest jego PNB, lecz dochody z eksportu. Przez obsługę zadłużenia rozumiemy płatności odsetek od istniejącego długu.
Niewypłacalność i restrukturyzacja zadłużenia:
W razie niewypłacalności można zwrócić się do Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego, który udziela krótkoterminowego kredytu na spłatę wierzycieli. Można też zwrócić się do wierzycieli (głównie banki) o restrukturyzację, czyli przesunięcie terminu spłaty i obniżenie wysokości rat. Ostatecznie można rozważyć ogłoszenie otwartej niewypłacalności. W skrajnym przypadku państwa- wierzyciele mogą interweniować zbrojnie.
36.6 Pomoc
Kraje Południa twierdzą, że Północ powinna udzielać im pomocy. Rządy jednak zwykle nie poczuwają się do odpowiedzialności za na ród inny jak własny. Południe twierdzi też. że ich ubóstwo wynika stąd. iż podczas epoki kolonialnej były eksploatowane przez Północ budującą na ich krzywdzie swe bogactwa.
Pomoc a kraje z niej korzystające: wiele KSRpostuluje, że najlepszą formą pomocy jest wolny dostęp do rynków krajów bogatych- „handel a nie pomoc”. Zbyt wiele pomocy trafia do rządowych elit. a nie ludzi naprawdę potrzebujących.
Pomoc a migracja: najkrótszą drogą do wyrównania dysproporcji byłoby dopuszczenie swobodnej migracji w skali międzynarodowej. Jednak obecnie istnieją ograniczenia migracji do krajów bogatych, nawet okresowej migracji zarobkowej. Szanse na zmianę tej sytuacji są praktycznie żadne.