102741

Faza równowagi liczebności populacji

Stan równowagi liczebności w populacji osiągany jest najczęściej po krótkotrwałym okresie spadku, rzadziej bezpośrednio po zakończeniu fazy wzrostu. Populacja w fazie równowagi ma bardzo niejednolite wskaźniki sktrukturalne. Zmienność wykazuje zarówno wskaźnik śmiertelności, jak i rozrodczości. Największe różnice zachodzę w zakresie przeżywa Iności młodzieży. Raz jest ona wysoka, raz bardzo niska. Faza równowagi populacji nie jest faza spokoju, lecz okresem zmiennych układów populacyjnych, których wynikiem jest utrzymanie liczebności na względnie stałym poziomie. Szczególny przypadek stanu równowagi populacji stanowią fluktuacje liczebności. Ruchy fluktuacyjne charakteryzują liczne populacje zwierząt w przyrodzie, przy czym obok fluktuacji przypadkowych występują fluktuacje okresowe o dużej regularności. Polegają one na tym, że gatunek o niskiej liczebności w lata normal ne, w okresie skoku fluktuacyjnego wykazuje wzrost liczebności, wielokrotny w stosunku do liczebności przeciętnej. Okres od jednego szczytu liczebności do następnego u gatunków o krótkim cyklu fluktuacji obejmuje 4 łata, u długocyklicznych 10 lat. Największy udział gatunków cyklicznych mają obszary północne tundrowe i częściowo tajgowe, gdzie cykliczność 4-letnią stwierdzono u lemingów, myszołowa włocha tego. pardwy i lisa żółtego. Cykl 10-letni występuje u zajęcy w Kanadzie i u szarańczy wędrownej w Afryce i Azji. W Polsce do gatunków cyklicznych, wykazujących pojaw masowy co 4 lata, należy polnik zwyczajny, gryzoń stanowiący poważny problem gospodarczy na polach uprawnych. W latach pojawu liczebność tego gryzonia sięga do 10000 osobników na hektar.