103148

1. Źródła prawa - akty normatywne, zwane także prawotwórczymi, które zawierają przepisy, dające podstawę do konstruowania norm danej gałęzi prawa.

Akty normatywne - akty prawne, w których zawarte są normy prawne. W naszym systemie są one podstawowymi źródłami prawa. Określa się je mianem prawa stanowionego.

Obok nich pewną rolę jako źródło prawa odgrywa także prawo zwyczajowe.

Zwyczaj powstaje w drodze długotrwałego, faktycznego postępowania w określony sposób. Reguły postępowania powstają spontanicznie. Z czasem wytworzone zwyczaje mogą zostać uznane przez organy państwa i poparte przymusem państwowym; stają się wtedy prawem zwyczajowym. W państwach przebudowujących szybko swą gospodarkę, jak np. w Polsce, rola zwyczaju nie jest duża. Obserwuje się jednak kształtowanie się zwyczajów np. kupieckich czy giełdowych.

Obecnie prawo zwyczajowe ma pewne znaczenie jako źródło prawa międzynarodowego, państwowego, gdzie kształtuje się praktyka konstytucyjna, a także w prawie cywilnym, gdyż kodeks cywilny stanowi, że czynności prawne wywołują skutki prawne nie tylko w nich wyrażone, ale także skutki wynikające z ustalonych zwyczajów.

Hierarcliia aktów normatvwnvch

Poszczególne źródła prawa różnią się od siebie tym, że wydawane są przez różne organy państwowe, w różnym trybie i regulują różny zakres stosunków.

O miejscu w hierarchii ważności poszczególnych źródeł prawa decyduje to, od jakiego organu pochodzi oraz zakres i ranga spraw, jakie reguluje.

W Polsce źródłem prawa zajmującym naczelne miejsce w tej hierarchii jest ustawa, pochodzi bowiem od Sejmu i reguluje sprawy o największej doniosłości.

System źródeł prawa polskiego określony jest w ogólnych zarysach w Konstytucji RP. Konstytucja w rozdziale III określa, jakie akty normatywne, w jakiej formie i w jakim zakresie mogą być wydawane przez poszczególne organy, a także określa wzajemny stosunek źródeł prawa czyli ich liierarchię.