78460

- i wiele przepisów cywilno-prawnych, które zawierają przepisy kanie Źródła p.k.s.:- Kodeks kamy skarbowy z 10. IX. 1999r.

(kiedyś Kodeks kamy skarbowy z 26. IX. 1971r)

Źródła p.k.w.:- Kodeks kamy z 6.VI. 1997- część III- Wojskowa ( kiedyś Kodeks karny wojskowy z 22.IX. 1944r)

STRUKTURA KODEKSU KARNEGO:

O Część ogólna - art. 1- 116 O Część szczególna- art. 117-316 O Część wojskowa - arL 317- 363 O Przepisy wprowadzające k.k.

O Ustawa o odpowiedzialności podmiotów zbiorowy:li za czyny zabronione pod groźbą kąty z 28. X. 2002r.

CECHY PRAWA KARNEGO:

•>    prawo karne jest prawem nieprzekraczalnych granic: inne dziedziny

prawa można nazwać prawem sektorów, np. prawo pracy- reguluje pewien sektor aktywności społecznej człowieka, pr. rodzinne, podatkowe tak samo; prawo karne nie reguluje żadnego sektora postępowań ludzkich, stawia tylko nieprzekraczalne bariery; nie jest regulatorem zachowań

*    prawo karne ma charakter imperatywny, a nie dyspozytywny tak jak np. prawo cywilne, w którym uregulowane jest coś o ile strony nie postanowią inaczej; prawo karne jest stosowane niezależnie od woli stron ( wyjątki są nieliczne )

*    prawo karne ma charakter wartościujący- jest to związane z ocena czynu ludzkiego ( najczęściej moralną); ustawodawca nie może zabronić tego co społecznie ocenia się pozytywnie, ustawodawca nie kreuje czynów zabronionych, a tylko je rozpoznaje; zabronione pod groźbą kary może być tylko to, co jest szkodliwe dla społeczeństwa; pomiędzy poszczególnymi typami przestępstw muszą być odpowiednie proporcje, tzn., czyn mniej szkodliwy społecznie nie może być karany surowiej, niż czyn bardziej szkodliwy; (prawo sektorów na ogół nie ma charakteru wartościującego)

*    prawp karne mą diarakter subsydialny, tzn. okłada karą tylko te zachowania, które zostały GDZIE INDZIEJ uznane za szkodliwe; prawo karne tworzy normy sankcjonujące, a nie normy zachowania; wciąga do systemu prawnego normę moralną i przewiduje karę za jej złamanie

wykład 2.

CELE PRAWA KARNEGO:

Celem prawa kaniego jest zapobieganie popełnianiu przestępstw ( prewencja generalna). Osiąga się to poprzez zagrożenie karą czynów opisanych w ustawie oraz poprzez stosowanie innych środków penalnych wobec osób, które popełniły te czyny. Zagrożenie karą musi być proporcjonalne do rozmiaru czynu, prewencja generalna

2