img244

które zawierają po p cech. W związku z tym w równaniu modelu powinien zostać uwzględniony efekt interakcji y-tego poziomu czynnika A z /t-tym poziomem czynnika B. Interakcja możliwa jest naturalnie i dla m = 1, ale dopiero dla m > 1 daje się analizować. Tak jak i poprzednio rozpoczniemy od przypomnienia przypadku jednowymiarowego w którym

dim (>>,) = p = 1 .

Równanie modelu ma postać:

(11.109)

)>/ = M + «, + P* + (oc fyjt+tju

j- 1...../, k = 1.....K, 1= 1.....m

przy czym

y_jk, = W (m + ot, + p* + (a P)_>Jt, a²)    (11.110)

oraz

J    K    J

X a =0;    X = 0; X (a B)» = 0 dla wszystkich k

im I '    ■    *

X (a pu = 0 dla wszystkich j.

* = i

Stosowna tablica analizy wariancji zamieszczona została w tabeli 11.2. Użyte w niej oznaczenia są następujące:

yjt _m    y_i.-_mK'L'Ly_jtI

ni J K j * /

Wartość SS* /v* jest nieobciążoną oceną wariancji błędu eksperymentalnego o². Rozpatrzmy teraz przypadek wielowymiarowy, dla którego zachodzi

dim (>>,) =/> > 1 .

Równanie modelu liniowego dla /-tego wektora wartości obserwacyjnych w komórce (/, *) ma postać jak poprzednio:

244