103213

przeciwieństwie do zachowań reaktywnych, stanowiących podstawę działania tych służb, wymaga stosowania metod niekonwencjonalnych, często ingerujących w podstawowe prawa i wolności obywatelskie. Instytucja kontroli operacyjnej zawarta w ustawie o Policji spełnia warunki formalne wynikające z art. 49 zd. 2 Konstytucji i jest wyjątkiem sankcjonującym poza procesowy podsłuch nazywany niekiedy podsłuchem operacyjnym. Kontrola i utrwalanie rozmów zarządzone w trybie ustawy o Policji są niezależne od regulacji zawartych w Kodeksie postępowania karnego. Zgodnie z art. 19 ust. I przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych przez Policję w celu zapobieżenia przestępstwu, wykrycia i ustalenia sprawców, a także uzyskania i utrwalenia dowodów umyślnych przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, enumeratywnie wymienionych w ustawie, można zarządzić kontrolę operacyjną. Polega ona na:

1)    kontrolowaniu treści korespondencji,

2)    kontrolowaniu zawartości przesyłek,

3)    stosowaniu środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób niejawny informacji i dowodów oraz ich utrwalanie, a w szczególności treści rozmów telefonicznych i innych informacji przekazywanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych.

Kontrolę operacyjną zarządza sąd okręgowy na pisemny wniosek komendanta głównego Policji złożony po uzyskaniu pisemnej zgody prokuratora generalnego albo na pisemny wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego miejscowo prokuratora okręgowego. Zgodnie z obowiązującą klauzulą subsydiamości warunkiem sine qua non tej decyzji, wydawanej w formie postanowienia, jest bezskuteczność innych środków albo zajście wysokiego prawdopodobieństwa, że środki te będą nieskuteczne lub nieprzydatne. Jest to więc środek ostateczny. W sytuacjach nie cierpiących zwłoki, jeżeli mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie albo zniszczenie dowodów przestępstwa, komendant główny Policji lub komendant wojewódzki Policji może zarządzić, po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego miejscowo prokuratora okręgowego, kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie do właściwego miejscowo sądu okręgowego z wnioskiem o wydanie postanowienia w tej sprawie. W razie nie udzielenia przez sąd zgody w terminie 5 dni od dnia zarządzenia kontroli operacyjnej organ zarządzający wstrzymuje kontrolę operacyjną oraz dokonuje protokolarnego, komisyjnego zniszczenia materiałów zgromadzonych podczas jej stosowania. Sąd okręgowy może zezwolić, na pisemny wniosek komendanta głównego Policji lub komendanta wojewódzkiego Policji, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody właściwego prokuratora, na odstąpienie od zniszczenia materiałów, uzyskanych w trybie nie cierpiącym zwłoki, jeżeli stanowią one dowód lub wskazują na zamiar popełnienia przestępstwa, dla którego wykrycia na podstawie przepisów ustawowych może być prowadzona kontrola operacyjna lub czynności operacyjno-rozpoznawcze. Sytuacje nie cierpiące zwłoki najczęściej będą zachodzić przy informacjach wyprzedzających, np. na etapie przygotowania do popełnienia przestępstwa. Zarządzenie kontroli operacyjnej w takich wypadkach jest dopuszczalne, jeżeli uzyskana