103502

2

*    „Umowa Społeczna” JJ Rousseau jest wsparciem koncepcji suwerenności ludu 0 władca umawia się z narodem co do jego władania, więc lud może mu „podziękować”, jeśli nie spełni swej roli dobrze; bezpośrednie sprawowanie władzy przez naród możliwe jest tylko w małych państwach - JJR dopuścił więc demokrację pośrednią - przedstawiciele narodu nie mogą mieć władzy własnej, muszą działać według mandatu imperatywnego udzielonego przez wyborców; ustawa przyjęta przez ciała ustawodawcze staje się doskonała po jej zaaprobowaniu przez naród

*    art. 3 Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela - sformułowano, że początek władzy zwierzchniej należy do narodu;

*    XVII/XVIII Tomasz Hobes, Grocjusz, Lock, Monteskiusz

Tomasz Hobes - suwerenem był monarcha, któremu władza została przekazana w skutek umowy między jednostkami

Grocjusz - zbywalność jako cecha suwerenności (Księga o wojnie i pokoju)

Lock - suwerenność przypisywał poszczególnym jednostkom zorganizowanym w suwerenne państwo

*    XIX wiek

konstrukcja czysto jurytyczna, pojęcie prawne oderwane od polityki;

pojawiły się koncepcje niemieckiej szkoły prawa natury, dowodzono, że suwerenność ma

charakter władzy najwyższej, przejawia się w monopolu kompetencji, czyli możliwości

rozstrzygania o kompetencji innych władz podległych władzy najwyższej

Cezary Berezowski - suwerenność to władza najwyższa, od nikogo nie zależy i nikomu nie

podlega, treścią suwerenności państwa jest jego działalność na arenie międzynarodowej i

wykonywanie praw zasadniczych - prawo do egzakcji, istnienia, wszechstronnego rozwoju

*    w XX wieku

koncepcje negowały suwerenność państwa i traktowały jako relikt epoki absolutyzmu nieprzystające do rzeczywistości - krytykowali sposób interpretacji tego zjawiska oddzielenie suwerenności prawnej, którą zajmowały się stosunki międzynarodowe

-    nastąpiły zmiany w ciągu wieków, czynniki, które spowodowały zmienność to:

*    I grupa, która tkwiła wewnątrz państwa; umacniały suwerenność

*    II poza jego granicami; działały na suwerenność osłabiająco, miały źródło we wzrastającej zależności od siebie państw

-    w pierwszym okresie kształtowała się tendencja do absolutyzowania tego terminu, przypisywania mu niezmiennego znaczenia; rozważania nad suwerennością dotyczyły aspekty wewnętrznego czyli konstytucyjnego, koncentrowano się na osobie suwerena, na niezbywalnym i nieograniczonym charakterze kompetencji i na wzajemnych zależnościach między osobą władcy a ludem; prosta analogia do niepodzielnych i nieograniczonych uprawnień monarchy; państwo w sferze zewnętrznej mogło tyle co monarcha w sferze wewnętrznej

-    w miarę pojawiania się organizacji rządowych, pozarządowych, zagadnienie suwerenności zaczęło się komplikować; suwerenność jest pojęciem złożonym i wieloznacznym i nie da się go ułożyć w jeden wzorzec - wewnętrzny i zewnętrzny wymiar sprawiedliwości, na arenie międzynarodowej jest więcej suwerenów

-    gdzie są granice suwerenności - nie tylko wyłączność do wykonywania stosunków zewnętrznych i wewnętrznych, ale też do zaakceptowania niezależnego charakteru podmiotowych uprawnień osób fizycznych lub prawnych, mówi się o suwerennych prawach jednostki czy suwerenności organów; koncepcja suwerenności nad bogactwami naturalnymi,