czynnikami zewnętrznymi. W obu przypadkach nie postępuje harmonijnie z własnym wnętrzem.
Jedynie pełna akceptacja „centrum" zapewnia zdrowie psychiczne. W przeciwnym razie
dochodzi do zaburzeń rozwoju, niekoniecznie przejawiających się nerwicami czy chorobami
psychicznymi, a niewykorzystaniem w pełni własnych możliwości.
Z rozwojem wiąże się również pojęcie samoaktualizacjl, czyli rozwoju zgodnego z naturą. Nie
polega ona jedynie na zaspokojeniu potrzeb podstawowych, ale obejmuje proces doskonalenia się, czyli etap metapotrzeb, czerpie satysfakcję z „bycia" (being) podczas „stawania się" (becoming).
Człowiek samoaktualizujący się wzmacnia „ja", zaciera różnice pomiędzy obowiązkiem a
przyjemnością, ponieważ stają się tym samym. Samoaktualizacja Jest jednak procesem, który zaczyna się od poziomu braku i obronności, następnie przechodzi w stawanie się, by na końcu osiągnąć stan bycia, zaktualizowania. W ostatnim z nich możliwe są gwałtowne doświadczenia, realizowane są innego typu potrzeby, nazwane B- potrzebami. Maslow zwraca szczególną uwagę na miłość typu B i D. Pierwsza z nich opiera się na partnerstwie, zdolności dawania czegoś z siebie, jest niemożliwa do zaspokojenia, zapewnia rozwój. Druga z kolei jest wynikiem potrzeby, którą trzeba zaspokoić, dlatego też jest egoistyczna i nietrwała.
Osoba samoaktuallzująca się traktuje wartości jako istniejące poza nią, posiadające własny charakter.
Dokonuje trafniejszych wyborów i jest nastawiona pozytywnie na innych ludzi.
A. Gałdowa (red.)Klasyczne i współczesne koncepcje osobowości
ROGERS teoria osobowości:
Organizm jako umiejscowienie wszelkiego doświadczenia. Całość doświadczenia stanowi pole
fenomenologiczne, które jest indywidualnym układem odniesienia dla jednostki. Zachowanie