103863

Płytowe

Są to grzejniki obecnie najbardziej rozpowszechnione. Przeznaczone są do stosowania w instalacjach wodnych pompowych i grawitacyjnych, natomiast niedopuszczalne stosowanie w ogrzewaniach parowych a także tam gdzie występuje oddziaływanie środków korozyjnych. Ich cechy to:

-    Korzystna proporcja moc/zużycie materiał

-    Lekkie

-    Niewielka bezwładność

-    Możliwość podłączenia od dołu i w wielu innych konfiguracjach (bez zmiany parametrów)

-    Duża różnorodność wymiarów (układy jedno, dwu i trzypłytowe, z ożebrowaniem lub bez, z gładką powierzchnią lub wytłoczeniami)

-    Możliwość montażu w instalacjach stalowych, miedzianych i z tworzyw

-    Stosowanie w układach zamkniętych (inst. otwarta do 30 kW)

Członowe (ogniwowe)

Grzejniki tego typu są bardzo często spotykane, zwłaszcza w budynkach istniejących. Charakteryzują się możliwością rozbudowy poprzez dodanie kolejnych członów, stosunkowo dużą pojemnością wodną i małymi oporami przepływu (ogrzewania grawitacyjne). Mogą być podłączane tylko z boku.

Cechy grzejników żeliwnych:

-    duży ciężar, ale i duża pojemność cieplna,

-    odporność na korozję i wahania ciśnień,

-    „klasyczny" już wygląd, chropowata powierzchnia

-    wysoka trwałość,

-    malowanie powierzchni,

-    ciśnienie robocze przy zasilaniu wodą 0,8 MPa, przy zasilaniu parą 0,25 MPa Cechy grzejników stalowych:

-    mniejszy ciężar, mniejsza wytrzymałość na korozję i wahania ciśnień,

-    w zestawach 5-10 członów,

-    ciśnienie robocze 0,4 MPa.

Aluminiowe - bardzo lekkie, mała masa w stosunku do mocy cieplnej,