103946

Chloroalkany

W latach 30 - XX w. jako substancje alternatywne dla środowiska - były stosowane w chłodziarkach. Były toksyczne, na ich miejsce wprowadzono chlorowcoalkany: niepalne, obojętne chemicznie, nie były żrące, nie powodowały korozji, były praktycznie nietoksyczne, których zastosowanie się rozszerzało; zastosowanie w aerozolach. Mogą być one niebezpieczne, jeśli chodzi o zjawiska globalne - powoduj ą efekt cieplarniany i zniszczenie warstwy ozonowej w stratosferze.

Związek	Szybkość wzrostu (%/rok)	Całkowita zawartość (10 g)
CF,CI,	5.1 +/- 0,4 (1978-83)	0,6(1/1/81)
CH*CI		5(1981)
CCUF	5,1 +/- 0,4(1978-83)	^]A0 (1/1/81)
CHiCCU_	5,9 +/- 0,3 (1978-83)_

1996 - Protokół Montrealski:

Założenie na aktualnym poziomie produkcji chloroalkanów - należałoby ją przerwać. Kraje zachodnie podpisały ten protokół; Rosja i Chiny - nie. Kraje rozwijające się mają duże zapotrzebowanie na produkcję urządzeń wymagających stosowania chloroalkanów - więc porozumienie to nie ma znaczenia.

Przez ostatnie 100 lat temperatura powierzchni Ziemi zwiększyła się od 0,5-0,7°C. 270 ppm - 350 ppm stężenie C0₂, wzrost temperatury o 2-3°C jeśli stężenie C0₂ wzrośnie do 550 ppm.

Wzrost temperatury w zależności od ilości gazu nie jest zależnością liniową. Mała ilość pochłania promieniowanie podczerwone, dalszy wzrost nic nie zmienia.

Sprzężenie zwrotne może mieć charakter:

•    dodatni, jeśli promieniowanie słoneczne pada na powierzchnię H₂0 - ona paruje w troposferze, wzrasta stężenie pary, więc temperatura atmosfery rośnie. W podwyższonej temperaturze atmosfery, woda paruje, wzrasta jej stężenie. Powoduje to topnienie części lodu - na powierzchni wody, która się ogrzewa, powstaje para wodna.

•    ujemny - silniej ogrzana powierzchnia H₂0 - duża ilość pary wodnej - tworzenie się obłoków, promieniowanie słoneczne nie dociera do ziemi - obniżenie temperatury atmosfery. Śnieg leżący na powierzchni ziemi odbija promieniowanie słoneczne i atmosfera się nie ogrzewa.

Masowe topienie się lodowców - wywołane efektem cieplarnianym. Konsekwencj ą jest podniesienie się poziomu H₂0 (wzrost temp. o 2-3*C spowodowałby wzrost poziomu oceanów o lm a tym samym zalanie wielu krajów, np. Holandii, Bangladeszu). Zakłócenie cyrkulacji H₂0 w oceanach - gdyby rzędy uległy zakłóceniu 30% C0₂ pozostanie w atmosferze, a nie zostanie pochłonięte przez H₂0 (są naukowcy, którzy twierdzą, że pęcherzyki powietrza w H20 nie są wiarygodne - ulegały zmianom. Cykle ocieplenia i oziębienia pojawiały się już wcześniej - obecne ocieplenie może być kolejnym w historii Ziemi).