46004

-    Gazety Hearsta dostarczały bulwersujących, sensacyjnych tematów. W latach 30. XX w. Hearst posiadał 26 dzienników, 17 gazet niedzielnych, był właścicielem agencji informacyjnej, wytwórni filmowych i magazynów.

Edward Willis Scrippsf 1954-1926)

-    tworzył gazety odmienne od gazet Pulitzera czy Hearsta.

były to gazety dla mieszkańców małych miast traktujące o ich problemach.

-    W 1897 powstała agencja informacyjna Scripps-McRae Association, jako źródło wiadomości dla gazet Scrippsa, a po kilku latach działalności połączyła się z innymi agencjami informacyjnymi i przekształciła się w United Press Association a później w United Press.

Amerykańska prasa podczas I wQjny świtowej

Prasa podczas wojny kolejny raz zmieniła swoje oblicze. Za zadanie miała informować o wydarzeniach na froncie oraz komentować je. Po zatopieniu okrętu Lusitania nie sposób było zachować neutralność. Za podjęciem walki był „The New York Times”. Przeciwko występowała prasa Hearsta oraz „ Cliicago Tribune” i „The Washington Post”.

Głównym problemem było relacjonowanie wojny przez korespondentów zagranicznych. Rozwiązaniem miał być szereg regulacji prawnych. Wśród nich pierwszą instytucją regulującą wymianę informacji między prasą a rządem był Komitet Informacji Publicznej (Commitee on Public Information), który miał regulować przepływ informacji tak by w artykułach nie było wiadomości potrzebnych wrogowi.

Następne uregulowania to: ustawa o szpiegostwie (Fspionage Act)z 1917 roku miała na celu cenzurowanie informacji wojskowych oraz walkę z nielojalnością wobec Ameryki, uzupełnieniem tej ustawy była Sedition Act, która za nielojalne publikacje nakładała karę więzienia.

Nowością było wprowadzenie prasy wojskowej, która odgrywała rolę propagandową. Takim właśnie tytułem był „Stars and Stripes" wydawany od 1918 roku.

Po zakończeniu wojny z jednej strony nadal rozwijała się prasa bulwarowa , przeznaczona dla masowego czytelnika (najbardziej sensacyjny tytuł to „Illustrated Daily News” ukazujący się od 1919 roku, później zmienił tytuł na „New York Daily News”) z drugiej strony Amerykanie potrzebowali prasy, która będzie przedstawiała genezę wojny, dokonywała jej analizy i oceny. Był to zwrot w kierunku prasy opiniotwórczej oraz dziennikarstwa interpretacyjnego. Tym oczekiwaniom społecznym sprostały takie dzienniki jak „'The Christian Science Monitor” oraz „The Wall Street Journal”.

W 1947 roku powstała Komisja wolności prasy (Commission of the Freedom of the Press) a jej raport wskazywał na zasady jakimi miały posługiwać się media. Od czasu kiedy pojawiło się dziennikarstwo interpretacyjne dziennikarze zaczęli odgrywać rolę krytycznych obserwatorów rzeczywistości, którzy w interesie obywateli obserwowali i komentowali instytucje publiczne.

Prasa podczas II wojny światowej

Praca dziennikarzy podczas II wojny światowej polegała na informowaniu społeczeństwa o przebiegu działań wojennych. „The New York Times”, „New York Herald Tribune”, „Christian Science Monitor” miały własnych korespondentów wojennych. Za granicą pracowało ponad 1600 dziennikarzy. Najbardziej znanym był Frnie Pyle, który pracował na wielu frontach wojny. Zginął w 1945 roku na wyspie Iwo Jima.

Ponownie pojawił się problem cenzury w 1941 roku została powołana przez prezydenta Roosvelta U.S. Office of Ccnsorship a jej szefem został jeden z dyrektorów Associated Press. Urząd ten zlikwidowano w 1945 roku.