- poprawność formalna - wnioskowanie opiera się na regule logicznej (w szczególności na syiogizmie).
Poprawność materialna i formalna dedukcji gwarantuje prawdziwość wniosku.
(A) BEZPOŚREDNIE - obserwacja: postrzegam, że p, a więc p (uwikłanie w teorię -pośredni ość).
(B) POŚREDNIE (wyprowadzanie ogólnego wniosku z bezpośredniego doświadczenia, postrzeżeń).
(I) Analogia
Wnioskowanie o posiadaniu cechy q> przez przedmiot a na podstawie jego podobieństwa do innego przedmiotu (przedmiotów) posiadającego tę cechę. a jest cpb tp2, ip* <p4l b jest <pi, <p& <p31 b jest <p4
(II) Rędukcją
Dobieranie do wniosku (następstwa, uznanego zdania) racji (przesłanki), z której następstwo wynikałoby logicznie. Kierunek wnioskowania jest przeciwny do kierunku wynikania. Zawodność - subiektywna niepewność. Prawdziwość przesłanek nie gwarantuje prawdziwości wniosku. Całe wnioski z doświadczenia.
(III) Indukcja (rozumowanie indukcyjne, wnioskowanie przez indukcję) - z przypadków (cech) szczegółowych wyprowadzamy wniosek ogólny.
1. Indukcja eliminacyjna (kanony Milla)
- kanon jednej zgodności - jeżeli zjawisko A występuje ze zjawiskiem B lub je poprzedza, to A jest (prawdopodobnie) przyczyną B.
{[(P a q) => r] a [{p a ~ q) => r]} => (p => r)
(w ogólności - dla n-członowej koniunkcji, np. Ai, A* A* B; Ai, A 2, As, B; Ai, A/, A* B; Au A2’, A3\ B U Ai jest przyczyną B)
- kanon jednej różnicy - jeżeli przy braku zjawiska A nie występuje zjawisko B, to A jest (prawdopodobnie) przyczyną B.
{[(p a q) => r] a [(~ p a q) =* ~ r]} => (p => r)
- kanon zmian towarzyszących - jeżeli przy każdej zmianie natężenia zjawiska A zmienia się natężenie zjawiska B, to A jest (prawdopodobnie) przyczyną B.
Vx ({[P,(x) a Q(x)] =>? R,(x)} a {[?&) a Q(x)] =*? Ri(x)}) => Vx [P(x) => R(x)], gdzie indeksy dolne predykatów wyrażają natężenie danego zjawiska.
- kanon reszty
{[(p a q) => (r a s)] a [(~ p a q) => (~ r a s)]} => (p => r)
2. Indaktid gnumgr<tojna (przez wyliczenie)
a) zupełna (niezawodna, dedukcyjna)
(p(xi),..., <p(x«), Xb ..., xn to wszystkie x || Vx rp(x)
Ai jest B, A2 jest B.....An jest B, Ab ..., A« to wszystkie A || Każde A jest B
Przedmioty xb ... , x„ są wszystkimi x w ogóle lub w pewnym obrębie, do którego ograniczamy badanie.
b) niezupełna - związana ze skończoną ilością doświadczeń i nieskończonym zakresem zdań nauk empirycznych (indukcyjnych, przyrodniczych), które tych doświadczeń dotyczą.
tp(*i). - »<p(*n) || Vx 9(x)
Ai jest B,..., A,, jest B || Każde A jest B
Zawodność - może (ale nie musi) się zdarzyć, że x„.i nie jest (p, nawet jeśli nikt tego nie zaobserwuje.
Naiw ny indukcjonizm (XIX w.):