2967511496

1.4 Wnioski

Opierając się na otrzymanych w programie COMSOL wynikach zamodelowanego przez nas eksperymentu. Można jednoznacznie stwierdzić, że przy danym kształcie radiatora.materiale z jakiego jest on wykonany, a także temperaturze jaką posiada stykający się z nim procesor. Odprowadzanie ciepła zachodzi w sposób zadowalający. Zdecydowanie większa część radiatora nagrzewa się w sposób równomierny. Trzeba uważnie przyj rżeć się gradientowi temperatur(zdjęcie powyżej), aby zauważyć że na całej powierzchni radiatora znajduje się niewiele pkt. odbiegających pod względem temperatury od jego reszty. W większości tych miejsc temperatura radiatora różni się od reszty jego powierzchni (tylko o 0.7 °K). Gradient temperatur przekraczający tę wartość udało nam się jedynie zaobserwować w 3 miejscach. Biorąc pod uwagę symetryczność budowy zaprojektowanego przez nas radiatora można wysunąć wniosek, że te odstępstwa od normy wywołane są nieprawidłowym rozłożeniem siatki w tych miejscach, co może odzwierciedlać niedoskonałości materiału. Porównując obydwa modele różniące się długością pręcików w radiatorze (o 2 mm dłuższe) zauważyć można, że dla większych wymiarów chłodzenie stało się bardziej efektywne i jeszcze bardziej równomierne na całej powierzchni radiatora. Prawie na całej długości pręcików doszło do pełnego wystudzenia prętów. Gradient temperatury (zdjęcie 1.11) zauważyć można jedynie od miejsca styku radiatora ze źródłem ciepła do podstawy jego drucików. Mimo znacznie lepszych wyników radiatora II nie koniecznie jego zastosowanie musi być korzystniejsze. Oprócz możliwości chłodzenia która jest porównywalna (radiator I również radzi sobie pod tym względem bardzo dobrze), liczy się także materiał zużyty na produkcję radiatora I. W skali masowej produkcja tego radiatora może okazać się o wiele oplacalniejsza. Dodatkowym aspektem jest sztywność krótszych drucików, co w przypadku nieprzewidzianej kolizji, minimalizuje odkształcenia i ewentualne straty.