104344

Ze zbiorów algebraicznych tworzymy przestrzenie algebraiczne (uniwersiun algebraiczne)-pomiędzy nimi badamy relacje <przestrzeń światów możliwych>

<przestrzenie typologiczne -np. euklidesowe>

Przestrzenie typologiczne to np.:Rimmana, Hausdorfa (autor przestrzeni typologicznej)

Czynności kategoryzacyjne.to czynności wyróżniania obiektów indywiduowych (w umyśle tworzymy ich reprezentacje).

Typy obiektów indywiduowych:

"■konkrety- lokalizowane czasoprzestrzennie.

Na mocy procedury ostensji, czyli ukazywania i nazywania obiektu, powstaje chrzest semantyczny, (autor Kripke).( Np. obraz krowy i nazywamy krową.)

Donnelam, Puntam:

Teoria szczytnej, (bezpośredniej desygnacji).

Cel chrztu, to zakodowanie w umyśle podmiotu poznawczego wzorcowego desygnatu danej nazwy, przez co: umiem rozpoznawać obiekty; kategoryzować obiektyw danych nazwach.

Relacja desygnacjk

Desygnacjai_relacja „oznaczania”. Nazwa „n” oznacza przedmiot ‘p’ w świecie ‘w’, wtedy i tylko wtedy, gdy w świecie ‘w’ jest tak, że ‘p’ jest ‘n\ (np. nazwa ‘tablica’ oznacza przedmiot, wtw gdy ten przedmiot jest tablicą w świecie ‘W’.)

Zbiór przedmiotów oznaczanych przez nazwę w danym świecie możliwym nosi nazwę zakresu (ekstensji) w danym świecie.

Przykład. Desygnatem nazwy ‘samochód’ jest samochód; zakres słowa ‘tablica’, to wszystkie tablice w danym świecie.

Denotacja. Funkcja przyporządkowania zakresu danej nazwy (zakres nazwy - denotat nazwy)

Przy dokonaniu chrztu semantycznego w umyśle koduje się wzorcowa reprezentacja desygnatu wzorcowej nazwy.

Kiedy dokonujemy chrztu semantycznego koduje się asocjacja, co pozwala na stworzenie klasy obiektów podobnych do wzorca.

[reprezentacja danej nazwy i reprezentacja] <-> [reprezentacja wzorcowego desygnatu]

Relacja

Asocjacji

I

W umyśle uruchamia się mechanizm generalizacji (abstrakcji), na mocy którego tworzą się w umyśle reprezentacje zakresu nazw, co pozwala na stworzenie klasy obiektów podobnych do wzorca