ONTOLOGIA
Zdaniem Kotarbińskiego, konkretyzm jest w dość poprawnych stosunkach z logiką. Według logików reiści zaliczają tzw. nazwy cech, stosunków, treści i zdarzeń do rozmaitych kategorii semantycznych i że są to kategorie semantyczne różne zarówno od kategorii podmiotów, jak i od kategorii orzeczników zdań inherencyjnych lub subsumpcyjnych. Zdanie inherencyjne zalicza dane indywiduum do danej klasy (X e M), zdanie subsumpcyjne zalicza ogól indywiduów danej klasy do innej klasy (M c N).
Trudniej jest reistom porozumieć się z ontologami (np. arystotelistami), którzy zarzucają konkretyzmowi zbytnie upraszczanie obrazu rzeczywistości (reiści uznają tylko jedną arystotelesowską kategorię ontologiczną- substancję; odrzucają przy tym cechy, stosunki i zdarzenia, a z samych substancji przyjmują tylko substancje w znaczeniu naczelnym, odrzucając uniwersalia).
Najtrudniejszym zadaniem, jakie stoi przed reistami jest opracowanie słownika fizyki i matematyki w stylu reistycznym. Punktem spornym jest np. to, że fizycy o cząstkach składowych dal fizycznych mówią czasem „fale' - dla reisty jest to bezsensowne i nie do przyjęaa.
Kotarbiński wyznaje nie tylko reizm, ale i somatyzm - uznaje, że każda rzecz jest ciałem (obiektem fizykalnym - tylko takie rzeczy istnieją). Mogą jednak istnieć reiśa, którzy odrzucaliby monizm somatyczny, a przyjmowali dualizm (istnieją osoby i rzeczy) lub monizm spirytualistyczny (istnieją tylko osoby utożsamione z obiektami psychicznymi).