105266

25. Pojęcie i źródła międzynarodowego prawa morza

Międzynarodowe prawo morza określa sytuację prawną obszarów morskich, przede wszystkim z punktu widzenia rozgraniczenia kompetencji terytorialnej państw oraz ich kompetencji wynikającej ze zwierzchnictwa nad statkami przynależnymi do danego państwa, reguluje ono zagadnienia korzystania z morza pełnego, znajdujących się poza zasięgiem zwierzchnictwa terytorialnego państw nadbrzeżnych. Innym zadaniem jest unifikacja przepisów wewnętrznych dotyczących obrotu morskiego.

Źródłem międzynarodowego prawa morza był i jest zwyczaj. Do kodyfikacji norm zwyczajowych doszło w 1958 r. na konferencji genewskiej czego wynikiem było przyjęcie 4 konwencji prawa morza: o morzu terytorialnym i strefie przybrzeżnej, o morzu pełnym, o rybołówstwie i ochronie zasobów biologicznych morza pełnego, o szelfie kontynentalnym. 19 grudnia 1982 r. podpisano konwencję prawa morza (weszła w życie w listopadzie 1994 r.)