Prawo międzynarodowe jest tworzone przez same państwa, które są jego podmiotami. Państwa tworzą prawo międzynarodowe bądź na podstawie zawieranych umów, lub stałego zwyczaju przekształconego w prawo zwyczajowe.
nie istnieje coś takiego jak scentralizowany aparat przymusu, jego namiastką jest obecnie organizacja narodów zjednoczonych, który jest realizowany poprzez nakładanie sankcji, które może stosować tyiko w celu obronie pokoju lub jego przywrócenia.
Można wyróżnić trzy rodzaje sankcji:
1. psychologiczne
2. odwetowe - np. retorsje lub represalia
3. sankcje zorganizowane
Obecnie istniejący Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości w Hadze, ma uprawnienia do rozstrzygania tylko i wyłącznie spraw przekazanych im przez poszczególne państwa, z tym, że takie upoważnienie może być przekazane wcześniej dla wszystkich spraw danego typu.
decydującym argumentem, że prawo międzynarodowe jest prawem jest to, że wszystkie państwa uznają istnienie prawa międzynarodowego i jego moc wiążącą.
W związku na dowolność zatwierdzania i zawierania umów międzynarodowych, prawo międzynarodowe nie jest zamkniętym systemem norm jednakowym dla wszystkich podmiotów. Charakter powszechny ma międzynarodowe prawo zwyczajowe. Wyróżniamy więc:
1. normy o charakterze powszechnym
2. normy o charakterze partykularnym, wielostronne
3. normy o charakterze dwustronnym
Równoczesne obowiązywanie norm z różnych okresów, zawieranych w innych systemach, na innym poziomie sił wytwórczych i przy innym stanie techniki, poprzez rozmaite często rozbieżne interesy różnych państwprowadzi do pewnej destabilizacji. Takie zjawisko nazywamy sprzecznymi prądami w prawie międzynarodowym.
W związku z tym, że państwa same tworzą normy prawa międzynarodowego same mogą je też zmieniać, jednak obecnie uznaje się, że niektóre normy PM uważa się za bezwzględnie wiążące - ius cogens.