105746

Otrzymane wyniki umieszczamy w tabeli :

Badany elektrolit	Zużyta objętość roztworu [ml]			Objętość mieszaniny w kolbce w momencie zaobserwowania koagulacji [ml]	Stężenie elektrolitu powodujące koagulację [gramorówn. / litr]
	1	II	średni a
K4[Fe(CN)6] 0,001 n	8.6	8.6	8,6	18,6	4,624 10 ^4
Na2S04 0,02 n	0.4	0,3 5	0,375	10,375	7,23 10 ^4
Kj[Fe(CN)tl 0,001 n	0,3	0,2 5	0,275	10,275	2,676 10 *

K2CT207

0.6

0.8

0.7

10.7

1.374 10

Po dodaniu 1% roztworu żelatyny :

K4[Fe(CN)6] 0,001 n	27, 9	27, 8	27,85	38,85	7,17 10 ^4	1
Ilość żelatyny [ml]Na2S04 0,02 n

85,785,585,697,60,01752K₃[Fe(CN)₆] 0,001 nil,311,311,326,34,29 10 ⁴5

-lg fi =0,5091 z;¹

•J=ł£(<w²)

Badany

elektrolitSiła

jonowa JStężenia molowej⁰¹- Ig flog ffwzgiędne wartości koaguiacyjnekationuanionuK.i[Fe(CN)6]0,00461,85 10 ³4,624 10 ⁴0,0680,55-0,550,28 lNa₂S0₄0,00221,45 10 *7,23 10⁴0.0470.096-0.0960,801,56K₃[Fe(CN)₆]0,000168.03 10 *2,676 10 *0,0130,059-0,0590,870,058

WNIOSKI

Na podstawie przeprowadzonego doświadczenia można było stwierdzić . że im wyższa wartościowość anionu , tym mniejsze stężenie elektrolitu jest potrzebne , aby wywołać flokuację. Zależność ta jest znana jako reguła Hardy"ego-Schultzego.

Dodatek roztworu żelatyny powoduje znaczne zmniejszenie zdolności koagulacyjnych elektrolitów. Żelatyna jest tzw. koloidem ochronnym.