105989

Miary ubóstwa:

1.    Ubóstwo absolutne- miarą jest minimum egzystencji wyznaczone na poziomie koszyka dóbr i usług niezbędnych do zaspokojenia wyłącznie najbardziej podstawowych potrzeb, czyli do przeżycia jednostki. Są to potrzeby, których zaspokojenie nie może być odłożone w czasie.

2.    Minimum socjalne- uwzględnia koszyk dóbr i usług uznanych za niezbędne do normalnego funkcjonowania człowieka w społeczeństwie. Minimum socjalne to taki „poziom niskich dochodów, który pozwala ludziom normalnie uczestniczyć w życiu społeczeństwa ( w integracji z nim) i nie wpaść w ubóstwo.

3.    Ubóstwo ustawowe ( zwane też urzędowym lub oficjalnym)- odnosi się ono do poziomu dochodów, które ustawodawca uznał za uprawniające do ubiegania się o wsparcie ze strony instytucji pomocy społecznej.

4.    Ubóstwo relatywne- uwzględnia specyfikę danego społeczeństwa i właściwe mu potrzeby i sposoby ich zaspokajania. Miarą ubóstwa relatywnego jest odsetek średnich wydatków ( lub dochodów) ogółu gospodarstw domowych Gdy ubóstwo relatywne ustalone jest na poziomie 50% do biednych zaliczane są rodziny( gospodarstwa domowe), któiych wydatki stanowią, co najwyżej połowę przeciętnych wydatków gospodarstw domowych w kraju.

5.    Ubóstwo subiektywne- wyznaczone jest na podstawie opinii członków społeczeństwa na temat ich poziomu życia i dochodów. Za subiektywnie biedne uważa się zazwyczaj rodziny, które uzyskują dochody niższe niż przeciętne dochody wskazane przez respondentów jako „ledwie wystarczające” na pokrycie niezbędnych potrzeb.