101520

tysiące osób. W końcu 1948 roku w strukturach tajnych służb cywilnych zatrudnionych było 26 600 funkcjonariuszy. Wzmocnienie polskiego aparatu MBP w latach 1947-1949 spowodowało, że stało się możliwe wycofanie doradców radzieckich z Powiatowych Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego. Ponadto pod Ministerstwo podlegało:

41 000 żołnierzy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (KBW)

57 500 funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej (MO)

32 000 funkcjonariuszy Wojsk Ochrony Pogranicza (WOP)

10 000 funkcjonariuszy Straży Więziennej (SW)

125 000 członków Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej (ORMO)

Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego spraw owało także kontrolę nad Strażą Przemysłową (SP).

Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego odpowiedzialne było m in za wywiad wewnętrzny i zewnętrzny, kontrwywiad, działalność antypaństwową w kraju jak i poza jego granicami, ochronę rządu, ochronę i nadzór łączności cywilnej i rządowej, kontrolę nad terenowymi organami rządowymi, kontrolowało Milicję Obywatelską, więzienia i zakłady poprawcze, Straż Pożarną oraz Wojska Ochrony Pogranicza. Także od 1947 do 1950 roku pod kontrolę MBP przeszły organy wywiadu wojskowego, do tej poiy podlegające pod Oddział II Sztabu Generalnego Ludowego Wojska Polskiego.

Po wystąpieniach Światły cale kierownictwo MBP postawione zostało na nogi Rozpoczęły się narady i odprawy, których celem było wykrycie winnych łamania praworządności W Komitecie Centralnym PZPR powołano komisję do badania nieprawidłowości w organach bezpieczeństwa. Z ministerstwa usunięto wiceministra Romana Romkowskiego, pik. Fejgina, który został następnie aresztowany, i płk Józefa Różańskiego.

Efektem zmian, jakie nastąpiły w organach bezpieczeństwa po 5 grudnia 1953 roku, byl Dekret Rady Państwa z dnia 7 grudnia 1954 r. o naczelnych organach administracji państwowej w zakresie spraw wewnętrznych i bezpieczeństwa publicznego. Na mocy dekretu zniesiono Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, a na jego miejsce powołano Ministerstwo Spraw' Wewnętrznych oraz Komitet Do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego przy Radzie Ministrów. W 1956 przy MSW utworzono Służbę Bezpieczeństwa.

Główny Zarząd Informacji - Wojska Polskiego/ Ministerstwa Obrony Narodowej/ Komitetu do spraw' Bezpieczeństwa Publicznego - organ kontrwywiadu wojskowego działający w Polsce w latach 1944 - 1957, odpowiedzialny obok Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego za masowre represje wśród żolnieizy Wojska Polskiego, Armii Krajowej oraz ludności cywilnej. Następnie (1957) przekształcony w Wojskową Służbę Wewnętrzną Ministerstwa Obrony Narodowej.

Informacja Wojska Polskiego i jej organy powstały w momencie utworzenia na terenie ZSRR 1 Dywizji Piechoty im Tadeusza Kościuszki (14 maja 1943). Organy Informacji WP podlegały następnie przekształceniom organizacyjnym i nazewniczym, co związane było z ówczesną rozbudową Polskiej Armii w ZSRR:

•    Oddział Infonnacji 1 Dywizji Piechoty (14 maja 1943 r );

•    Wydział Informacji 1 Korpusu (od 19 sierpnia 1943 r.);