nadrzędną moc prawną konstytucji i dawać pierwszeństwo takim rozwiązaniom które najlepiej realizują postanowienia konstytucji.
Nadrzędność konstytucji w systemie prawa w Polsce Nadrzędna pozycja konstytucji w systemie prawa RP oznacza:
1. Zakaz wydawania aktów prawnych sprzecznych z Konstytucją.
Żadna norma prawna niższej rangi me może być sprzeczna z normami konstytucji. Odnosi się to zarówno do zgodności treści tych norm. jak i do prawidłowego ich uchwalenia w trybie przewidzianym w konstytucji.
2. Nakaz wydawania aktów prawnych rozwijający di postanowienia Konstytucji.
Ponieważ Konstytucja zawiera jedynie normy o podstawowym charakterze, które wymagają rozwinięcia i konkretyzacji w aktach niższego rzędu, na organach prawotwórczych ciąży obowiązek wydania odpowiednich norm. (obowiązek ten ciąży me tylko na podstawie bezpośredniego nakazu konstymcji, ale zawsze gdy wydanie akm niższego rzędu okaże się konieczne dla realizacji postanowień konstytucji)
Nadrzędna pozycja konstytucji RP wynika z jej preambuły ..my Naród Polski (...) ustanawiamy Konstymcje RP jako prawa podstawowe dla państwa" oraz z art.8. ust. 1 „konstytucja jest najwyższym prawem RP’. Wynika ona również z zasady suwerenności narodu art.4 ust. 1 „Władza zwierzchnia w RP należy do Narodu"
3. Przysięgę na wierność Konstytucji składaną przez piastunów naczelnych organów państwowych Np. art 130 formułuje rotę przysięgi prezydenckiej.
Pojęde i cechy ustaw y.
I. Pojęde
W sensie materialnym ustawa oznacza akt prawny zawierający normy abstrakcyjne i generalne ( bez względu na tryb uchwalenia).
W sensie formalnym oznacza akt prawmy wydany w specjalnym trybie (niekoniecznie zawierającym normy abstrakcyjne i generalne).
Współcześnie do podstawowych cech ustawy zalicza się:
1) Najwyższą po Konstytucji moc prawną- wynika z niej obowiązek realizacji i zakaz naruszania konstytucji przez ustawę. Żaden akt podustawowy nie może być sprzeczny z ustawą przy czym w razie kolizji ustawy z umową międzynarodową ratyfikowaną za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, pierwszeństwo ma umowa. Z tego że konstytucja stanowi podstawę obowiązywania ustaw, nie wynika to iż mają one charakter jedynie wykonawczy, względem mej. gdyż oprócz dyrektyw nakazujących wydanie pewnych ustaw, konstytucja zawiera także dyrektywy pozostawiające ustawodawcy szeroką swobodę.
2) Zasada wyłączności ustawodawczej parlamenni- zgodnie z tą zasadą ustawę może uchwalić jedynie parlament Nawet jeżeli w niektórych krajach istnieją akty prawne o mocy równej ustawie, to me noszą one jej nazwy. W Polsce są wrydawane przez Prezydenta Rozporządzenia z mocą ustawy ale tylko w wypadkach określonych w konstytucji. Zasada ta nie wyklucza możliwości istnienia delegacji ustawodawczej (czyli przekazania przez parlament innemu organowi do stanowienia norm prawnych mogących zmieniać zawieszać ustawy, lub regulować nowe materie), w Polsce delegacja tak nie występuje.
3) Specjalna procedura uchwalania- określona w trybie ustawodawczym (inicjatywa ustawodawczą postępowanie w parlamencie, podpisanie lub promulgacja ustawy, ogłoszenie)
4) Charakter ogólny- Ustawy są zasadniczo aktami o charakterze ogólnym, jednak istnieją wyjątki od tej zasady (np. budżet). W różnych krajach istnieją różne podejścia co do zakresu treści ustawy. Konstytucja RP nie określa w sposób konkretny materii podlegających normowaniu w ustawach. Można jednak stwierdzić że ustawodawca:
•może regulować każde zagadnienie jeżeli nie zabrania mu tego konstytucja (zakazy takie zawierają np. art.61.!ub 1 IZ przekazujące regulacje określonych materii wyłącznie do regnlamuiu parlamentarnego) -powinien regulować ustawą kwestie które nakazuje mu konstytucja
-powinien regulować ustawą sprawy zastrzeżone dla regulacji ustawowej (budżet, stams jednostki w państwie, podstawowe kompetencje zasady organizacji i funkcjonowania organów władzy)
-powinien regulować ustawą sprawy, które wcześniej uregulowała inna ustawa
Ustawodawcy przyznaje się szeroko rozumianą swobodę w ustalaniu treści ustawy, ponosi on jednak za nią odpowiedzialność polityczną
Pojęde i cechy rozporządzenia.
Rozporządzenie to akt prawny pochodzący od władzy wykonawczej, który służy realizacji norm ustawowych i powinien zawierać normy powszechnie obowiązujące.
Konstymcja wymienia organy upoważnione do wydawania rozporządzeń, są nimi:
-Prezydent RP