Ciałka bulawkowate - Golgiego
W ścięgnach, w pobliżu ich przejścia w tkankę mięśniową, znajdują się ciałka buławkowate
- receptory B, składające się z włółdenek łącznotkankowych, otoczonych torebką włóknistą.
Wśród tych włókien rozmieszczone są rozgałęzienia zakończone dendrytami, dającymi początek włókienkom nerwowym typu IB.
Bodźcem depolaiyzującym to zakończenie jest naprężenie, jakie powstaje przy rozciąganiu napiętego mięśnia, przy skurczu izometrycznym i auksotonicznym, z komponentą izome-tryczną.
Wrażliwość ciał jest znacznie mniejsza od wizecionek nerwowo-mięśniowych - około 100-krotnie.
Znaczenie fizjologiczne ciał bulawkowatych polega na zapobieganiu rozwijania się zbyt dużych napięć mięśniowych.
Impuls z zakończenia ciała bulawkowatego dociera do ciała neuronu I (protonemonu), a następnie do komórki wstawkowej, która jest komórką hamującą i swoje hamujące działanie wywiera na a-motoneurony. W wyniku tego dochodzi do rozluźnienia mięśnia, związanego z danym ciałem bulawkowatym.
- Pobudzenie następuje, gdy mięsień jest napięty i rozciągany (skurcz auksotoniczny)
- wtedy powstaje zbyt duże napięcie.
- Bez zmiany długości - odruch izometryczny.
Odruch scyzorykowy - gdy mięsień jest rozciągnięty - wrzecionka nerwowo-mięśni owe powodują jego skracame i przy dalszym rozciągamu czujemy opór. Przy dużej sile tego rozciągania - następuje rozluźnienie mięśnia.