wy. W kardiomiocycie istnieją dobre warunki do wymiany wapnia ze środowiskiem zewnętrznym.
Optymalny czas do wypełnienia zbiorników końcowych wynosi około 1 s. Wymianę jonów wapnia między środowiskiem zewnętrznym, a kardioiniocytem należy rozpatrywać w fazie 4:
• Napływ - przez błonę komórkową - prądy tła,
• Odpływ - antyport sodowo-wapniowy - napływ sodu, wypływ waprtia na zewnątrz w proporcji 3-4Na+ do ICa2+.
Napływ sodu ogranicza jego stężenie na zewnątrz - istnieje pompa sodowo-potasowa -ogra- niczenie działania tej pompy powoduje złe działanie antyportu, bo sód nie może napływać - działa tak naparstnica, strofantyna (blokują pompę sodow'o-potasową).
Oddziaływanie na pompę ma wpływ na serce, jony wapnia gromadzą się w kardiomiocycie - powoduje to większy skurcz.
Pompa wapniowa - w błonie komórkowej reguluje stężenie jonów wapnia, ale intensywność tego tr ansportu jest niewielka - ma znaczenie w regulacji długoterminowej.
Stężenie wapnia w fazie 4 zależy od zrównoważenia się prądów do - i odkomórkowych -istotny jest czas trwania tej fazy. Wpływa to też na przesuwanie się Ca2+ w siateczce.
Podstawowym okresem napływu jonów wapnia jest depolaryzacja:
- W fazie 0 uruchamiany jest krótkotrwały, szybki prąd wapniowy - ICa2+F,
- Przy -40tnV otwierany jest długotrwały prąd ICa2+S - wolny kanał,
- Maksymalna przewodność przez 5tns, zartikają pod koniec fazy 2.
Czas trwania fazy plateau:
• Ważny dla uzupełniania jonów wapnia,
• W warunkach depolaryzacji - odwraca się działanie antyportu sodowego
Rola napływającego wapnia
- Łączą się z TNC,
- Aaktywują kalmodulinę
W czasie repolaryzacji zachodzi gromadzenie wapnia w siateczce, zależy to od pompy wapniowej w siateczce. W czasie naply wir jonów' wapnia zTNC łączą się nie tylko jony z