3.Niedożywienie typu mieszanego- charakteryzujące się spadkiem masy ciała, stężenie białek w surowicy krwi, odporności komórkowej i zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej.
Występuje u hipokatabolicznych chorych, nie otrzymujących dostatecznej podaży białka i substancji energetycznych lub u chorych z niedożywieniem marasmus dodatkowo obciążonych urazem lub zabiegiem operacyjnym.
Następstwa niedożywienia
Następstwa niedożywienia są wielokierunkowe i dotyczą praktycznie wszystkich narządów i układów, w tym także strefy psychomotorycznej człowieka. Można je podzielić na: pierwotne i wtórne.
Do pierwotnych następstw niedożywienia należą:
-zmniejszenie masy ciała,
-osłabienie siły mięśniowej i sprawności psychomotorycznej,
-upośledzenie odporności,
-niedokrwistość niedobarwliwa,
-zmniejszenie stężenie białek w surowicy krwi,
-zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej,
-atofia błony śluzowej jelita,
-osłabienie perystaltyki jelitowej sprzyjające kolonizacji jelita szczepami bakteryjnymi.
Do wtórnych następstw niedożywienia należą:
-wzrost częstości zakażeń,
-zaburzenia w gojeniu ran powodujące rozejścia zespoleń i wytrzewienia,
-wzrost chorobowości i śmiertelności,
-pogorszenie efektywności leczenia onkologicznego,
-przedłużenie pobytu w szpitalu i zwiększony z tym wzrost kosztów leczenia,
-wydłużenie okresu rekonwalescencji.
Niedożywienie pogarsza jakość życia chorych oraz decyduje o mniejszej skuteczności zastosowanego leczenia. Z tych względów istotne znaczenie ma wczesne rozpoznawanie