. Pr.iw o hi|ratecznc w Królestwie Polskim.
- w Królestwie Polskim w latach 1818 i 1825 dokonano gnmtownej zmiany prawa hipotecznego, oparto je na zasadzie ja wności materialnej, publicznej wiary ksiąg wieczystych, legalności hipotecznej, szczegółowości i pierwszeństwa hipotecznego
-jawność materialna - ustanowienie, nabycie, zmiana, umorzenie praw do itientchomości wyłącznie przez wpis w hipotece
- publiczna wiara ksiąg wieczystych - treść ksiąg wieczystych była wiążąca dla wszystkich osób działających w dobrej wierze, zaś nabywca, korzystając z rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych przez wpis tytułu nabycia uważany byl za właściciela
- legalność hipoteczna - obowiązek zatwierdzania aktów, które musiałby być wpisane do ksiąg hipotecznych przez zwierzchność hipoteczną - tzn wydział sądu właściwego zc względu na miejsce położenia nieruchomości
- szczegółowość hipoteczna - ściśle skonkretyzowanie przedmiotu zabezpieczenia przez możliwość ustanawiania hipotek ira ściśle oznaczonych nieruchomościach, posiadających oddzielne księgi hipoteczne
- pierw szeństwo hipoteczne - prawo do zaspokojenia wierzytelności przed pozostałymi wierzycielami posiadającymi wpis późniejszy, z wyjątkiem podatków gruntowych, składek ubezpieczeniowych, wynagrodzenia służby
- hipoteki dzieliły się ira prawne, sądowe i umowne
- księgi hipoteczne przewidziano dla większej własności ziemskiej, później objęto nimi także mniejszą własność ziemską i nientclromości w mniejszych miastach, większe księgi były obligatoryjne, niniejsze fakultatywne
- księga hipoteczna składała się z księgi umów, zbioru dokumentów i wykazu lripotecznego
- pierwotnie prowadziły je wydziały hipoteczne sądów wojewódzkich, wojew'ódzkich od 1875 guberniane wydziały hipoteczne działające przy sądach okręgowych